| |
ΤΗΝ ΞΕΡΩ 14 ΧΡΟΝΙΑ,
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ,
ΠΟΥ ΗΡΘΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
10 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΑ,
ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΧΑΜΕΝΕΣ,
ΠΟΛΕΙΣ ΤΑΝ ΑΡΧΑΙΩΝ,
ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,
ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ,
ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΚΟΥΤΙ,
ΚΡΥΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ,
ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΑ ΑΥΤΗΝ,
ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ,
ΗΤΑΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ,
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ,
ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΑΝ ΒΟΥΡΚΟΜΕΝΑ,
ΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΠΟΙΟΣ,
ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ!
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΚΑΘΕ ΩΡΑ,
ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ,
ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ.
ΤΑ 4 ΤΕΛΕΥΤΕΑ ΧΡΟΝΙΑ,
ΕΧΕΙΧΑΣΕΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ,
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ,
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ,
ΔΥΟ ΔΑΚΡΥΑ ΠΑΓΩΜΕΝΑ,
ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ,
ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ,
ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΛΙΣΟΥΝ.
ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΟΜΙΛΙΤΗ,
ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ,
ΕΝΑ:"ΓΙΑΤΙ"? ΕΝΑ:"ΤΙ"?,
ΛΕΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΗΣ.
ΕΧΕΙ ΓΕΙΝΕΙ,
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ,
ΟΤΑΝ ΠΛΗΓΟΝΕΤΑΙ,
ΠΛΗΓΟΝΟΜΑΙ,
ΟΤΑΝ ΚΛΑΙΕΙ,
ΚΛΑΙΩ,
ΟΤΑΝ ΔΑΚΡΥΖΕΙ,
ΠΕΘΑΙΝΩ.
ΜΕ ΠΕΡΝΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ,
ΕΓΩ ΚΟΥΡΝΙΑΖΩ ΕΚΕΙ,
ΤΗΝ ΣΦΙΓΚΩ ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΚΕΙΤΕ,
ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ,
ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ,
ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΑΤΕΥΩ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ,
ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ,ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΥΛΙΑ,
ΚΑΙ ΠΕΤΟΝΤΕ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,
ΕΝΑ ΡΙΓΟΣ ΜΕ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ,
ΜΕ ΠΑΓΩΝΕΙ,
ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΠΛΗΓΟΝΕΙ.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,
ΓΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,
ΤΟΤΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ,
ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ,
ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ,
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.
ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ,
ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ,
ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΑΝ,
ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΝ.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΒΟΥΡΚΟΝΟΥΝ,
ΑΧΡΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΥΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ.
ΠΟΝΑΩ!ΜΙΑ ΠΛΗΓΗ ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΟΝΟΥΝ,
ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ,
ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ,
ΚΛΑΙ ΜΕ ΛΥΓΜΟΥΣ,
ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΩ,
ΜΕ ΣΦΙΓΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ,
ΚΑΙ ΜΕ ΧΑϊΔΕΥΕΙ.
ΥΣΤΕΡΑ,ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ
ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ,
ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ,
ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ,
ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ!
(ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ,ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
