stixoi.info: Ορκος ψυχής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ορκος ψυχής

Όσα αγαπώ όσα μισω καθώς στολίδια περιττά θα τάχω αφήσει πίσω
Και σαν αετός αποδημητικός μιάν Άνοιξη θα ορμήσω
Πιο πέρα απ’τα σκοτάδια κι απ’του κόσμου τους κλειστούς ρυθμούς
Το μερτικό μου να γυρέψω σε ξένους ουρανούς

Το θείο σου σου νέμα κρυφό,κυρίαρχο με καλεί
Με κράζει κάθε μέρα η φωνή σου που δε δέχεται καμμιάν αναβολή
Στην μυστική εικόνα σου η τόλμη μου βογγώντας ξεχειλά
Κι ο νούς μου εσμός ,ξοπίσω σου αδείλιαστος σ’ακολουθά

Όλη μαζεύτη μέσα μου η πνοή ,μιά προσταγή
Χτυπάει φτερά αθάνατα βαθιά μου ώσπου να βγεί
Κι ο πόθος που με χέρι ακράτητο τα τείχη αναμερίζει
Όλο για σενα,με πρωτάκουστη μιλιά στ’αυτιά μου μουρμουρίζει

Το λέω κι η δόλια μου η καρδιά παύει να νιώθει μοναχή
Μέγα λιοστρόφι γίνεται κι ορθώνεται η γερμένη μου ψυχή
Το λέω και λαφρώνει ο λογισμός τρέμει κι αναφτεράει
Τον ήλιο της αντάμωσης πασίχαρος κοιτάει

Και να!ξανοίγω βήμα κι άτρεμος βγαίνω στο χορό το θάμα σου να δώ
Κι αν χρόνοι χίλιοι μούλαχαν να μένω να σκεβρώνω εδώ
Τη μέθη εκείνη τα βαθιά,τώρα πετώ σιμά σου να τη ζήσω
Δε θα πεθάνω αγάπη ,σε σένα την καρδιά μου πρίν αφήσω

Ναι!Θάναι μια μέρα διάφανη ,θάν’ενα μέγα φώς χρυσό
Ξεκρίνω,δεν ξεκρίνω θε να με βρεί και να μπορώ
Όσα αγαπώ κι όσα μισώ να τ’αποχαιρετίσω
Και στο κατώφλι σου εγώ ο ταπεινός να ρθώ και να καθίσω

Γλυκά μου γόνατα,κρυφό για με προσκυνητάρι
Που σας κρατώ στο στήθος μου γκόλφι και φυλαχτάρι
Στην εδική σου θάλασσα θάμαι κι εγώ κάποια σταγόνα
Στον καταράχτη των δασών σου μιά λυρική ανεμώνα....

"μα στη ψυχή μου φυσάει ενας αέρας
τον όρκο γράφω στην καρδιά μου με καρφί
τη φυλακή μου δε θα συνηθίσω
δε θα ξεχάσω οτι έχω ορκιστεί"

Π.Κατσιμίχας


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

poetryf 26-03-2008 @ 05:37	Συντοπίτη μου Ανδρέα... Κάθε γραπτό σου καλύτερο απ'το άλλο! Υπέροχος και μεστωμένος λόγος!!!! ::wink.:: ::yes.::
AndreasChristodoulou 26-03-2008 @ 05:43	νασαι καλα Αθανασία
ψιτ-ψιτ 26-03-2008 @ 05:40	.....εεεεεε ::oh.:: ......χα! ::up.:: ::cool.::
EΡΩΤΙΚΟΣ 26-03-2008 @ 05:49	::love.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία... 26-03-2008 @ 05:58	Η πέννα σου είναι χρυσάφι ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Helene52 26-03-2008 @ 06:10	Με όλους τους επάνω θα συμφωνήσω και εγώ Ανδρέα μου Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό !!!!! Διαβάζοντάς το κανείς νομίζει ότι ο δημιουργός ή αυτός που απεικονίζει κάνει κατάθεση ψυχής !!!!! Α π ί θ α ν ο !!!!! ::up.:: ::love.:: ::up.::
margatsif 26-03-2008 @ 06:28	Μια σταγόνα στην θάλασσά σου!! ::yes.::
tinios 26-03-2008 @ 08:21	"Όλη μαζεύτη μέσα μου η πνοή ,μιά προσταγή Χτυπάει φτερά αθάνατα βαθιά μου ώσπου να βγεί Κι ο πόθος που με χέρι ακράτητο τα τείχη αναμερίζει Όλο για σενα,με πρωτάκουστη μιλιά στ’αυτιά μου μουρμουρίζει " Θα κοινοτυπίσω πάλι, υπέροχο!!!
ingion1 26-03-2008 @ 10:15	υπεροχο!πολυ ωραια γραφη
velico 26-03-2008 @ 11:04	Γλυκά μου γόνατα,κρυφό για με προσκυνητάρι Που σας κρατώ στο στήθος μου γκόλφι και φυλαχτάρι Στην εδική σου θάλασσα θάμαι κι εγώ κάποια σταγόνα Στον καταράχτη των δασών σου μιά λυρική ανεμώνα.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Mικρουλι 26-03-2008 @ 13:24	Καταπληκτικό!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
simela 26-03-2008 @ 14:07	πανέμορφο .......Μπράβο!! ::yes.::
zennoula 26-03-2008 @ 14:50	::up.:: ::up.:: μπραβο ανδρεα μπραβο
D-Asimos 26-03-2008 @ 15:33	ΑΝΔΡΕΑ... ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΑ ΕΥΣΗΜΑ!!!
flowersmoon 26-03-2008 @ 22:33	::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο