| |
Μια φορά ο διάολος είχε πολύ θυμώσει
Με τον Θεούλη τον καλό και του την είχε δώσει
Γιατί όλο του την έλεγε πως μία δεν αξίξει
Και πως μονάχα Αυτός μπορεί τον κόσμο να αγγίζει
"Διάολε είσαι άτιμος, κακός και δολοπλόκος",
"Και όποιος σε σένανε πιστέψει τότε είναι στόκος",
ολημερής του έλεγε και του 'πριζε τ' αρχίδια
Και ο διάολος δικά του άρχισε να παίζει πια παιχνίδια!
"Απο 'δω και πέρα "Ύψηστε" θα είσαι μια ιδέα",
"Μαζί με τους αρχάγγελους θα κάνετε παρέα",
"Τώρα κακός δεν θα 'μαι πια εγώ και ο κάτω κόσμος",
"Και με το τέχνασμά μου θα πιστεύει σ' εσένα ο κόσμος"!
Και ύστερα κατέβηκε στην γή με όψη ανθρώπου
Με τέχνασμα ν' αλλάξει πια την πίστη αυτού του τόπου
Σ' ένα μικρό χωριό που έψαχνε για στέκι,
Μια γυναίκα πέτυχε να κάθεται να πλέκει
Μαρία την λέγαν στ' όνομα, σεμνή και ταπεινή
Σαν λυπημένη έμοιαζε και κάθονταν σκυφτή
Στείρα γυναίκα ήτανε, μάνα δε θα γινόταν
Και σκέφτηκε να της μιλήσει όσο πιο ωραία γινόταν
"Μια στιγμή όμως", σκέφτηκε και του 'ρθε μια ιδέα
"Από αγνώστους και τρελούς δέν θέλει αυτή παρέα".
"Καλύτερα να μεταμορφοθώ σε Γαβριήλ αρχάγγελο".
"Καλύτερα θα μίλαγε μ' έναν χαρούμενο άγγελο"!
Μετά της είπε ψέματα πως θα γεννήσει αγόρι
Τον Μεσσία του κόσμου αυτού και όμορφο αγόρι
Ένα λουλούδι έδωσε και αφού πια το 'χε μάθει
Τα δυο φτερά του άνοιξε και στα ουράνια εχάθη
Το σπέρμα του ο διάολος άφησε στην κοιλιά της
Και σε εννέα μήνες είχε πια μωρό στην αγκαλιά της
Ύστερα μεγάλωσε και με τα θαύματά του
Τον κόσμο όλο μπόρεσε και έφερε κοντά του
Και πήγε στον παράδεισο και έδειξε τι αξίζει
Τον κάθε πούστη άγγελο άρχισε να σκίζει
Και ο Θεούλης θύμωσε δεν άντεχε πια άλλο
Και του λέει ο διάολος: "Τί θα μου πείς; Άει στο διάολο;"
Χαχαχαχα.......
"Εγώ είμαι το φώς το αληθινό και ο Εωσφόρος",
"Το φώς του Αυγερινού και της ζωής ο πόρος"
Αυτά είν' τα λόγια του Ιησού που ξέρει ο κόσμος όλος
Και η πίστη μας ολόκληρη είν' του διαόλου ο κώλος!
[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
