Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Των Ποιητών η τρέλλα
 
[B][font=Bookman Old Style] [color=black]
Σ'αυτή την άρτια πλεύση των ρευστών ιδανικών
τις φυσαλίδες ξεφυσώ των Ποιητάδων
Να ανταμωθούν τις έγνοιες τους οι δύτες των καιρών
Καθώς πολλοί επολέμησαν μα λίγοι επιζήσαν

Και ως καθόμουν Άδοξος - ριμών και στίχων πλέκτης
σ'ένα ποτήρι μοναξιάς ο κόσμος μου εβυθίστη

Το αποκάθί του εγώ εδίψασα και ήπια
Κι είδα τυφλή τη Μ(έδ)ουσα να ωρύεται ως να'ταν
νέα Πυθία γνωστική με φίδια στα μαλλιά της
αφορισμένους ορισμούς
μαρμαρωμένους λόγους

Τρώγλη χρησμών κι αστερισμών στα μάτια μιας λεχώνας
που εγκυμονούσε μαύρο βιος
του σκοταδιού τη λέρα

Η όψή της με τράβηξε σα μέταλλο ο μαγνήτης
κι είδα σαν γάτα την Ψυχή να παίζει με τον πόνο
Να ξετυλίγει τάχα το κουβάρί του
τάχα μπροστά να τρέχει
Μα πιότερο να αποτραβά
Να χολοσκά
Να τρέμει

Πες μου ποιος τάχα Ποιητής ξεμπέρδεψε τη θλίψη
Κλώνους κι αν ρίξει λογικής...
Την τρέλλα πώς να κρύψει ;


[align=right]27/3/'08
Αθανασία Γ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Ναταλία...
27-03-2008 @ 04:20
Πες μου ποιος τάχα Ποιητής ξεμπέρδεψε τη θλίψη
Κλώνους κι αν ρίξει λογικής...
Την τρέλλα πώς να κρύψει ;

όμορφοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ::yes.:: ::theos.::
Μαρία Χ.
27-03-2008 @ 04:21
::oh.:: Άλαλη στέκω μπροστά στην Ποίησή σου Αθανασία μου !!!
Να είσαι καλά... ::theos.:: ::love.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
27-03-2008 @ 05:43
χμ
swordfish
27-03-2008 @ 05:49
Πολύ όμορφο Αθανασία! ::yes.::
Helene52
27-03-2008 @ 06:17
Πες μου ποιος τάχα Ποιητής ξεμπέρδεψε τη θλίψη
Κλώνους κι αν ρίξει λογικής...
Την τρέλλα πώς να κρύψει ;
Μια λέξη ή μάλλον δυο : ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΟ !!!! ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ::theos.:: ::up.::
Την καλησπέρα μου ::hug.::
Μαρία Χ.
27-03-2008 @ 07:52
Ζωή βαρέθηκα να σέρνω την σκιά μου
Στους λαβυρίνθους των γυμνών μου ενοχών
Και κάθε νύχτα να ξερνώ στα όνειρά μου
Όσα μ' ανάγκασαν στο διάβα σου να πιω...

Καημέ βαρέθηκα μονόλογους να πλέκω
Σε στίχους μέσα την αγάπη να σκορπώ
Λες και ταυτότητα σαν άνθρωπος δεν έχω
Ούτε δυο μάτια για να πέσω να πνιγώ...

Θυμέ βαρέθηκα εσέ να κατευνάζω
Με το μελάνι να λερώνω τα χαρτιά
Και τα συνθήματα στις στάχτες να διαβάζω
Αντί να παίζω σαν την φλόγα στη φωτιά...

Πόνε βαρέθηκα πληγές να τιθασεύω
Να δοκιμάζω πόσο αντέχει το κορμί
Ως πότε πια στη φυλακή σου θα σιτεύω
Και στους χειμώνες σου θα ρίχνομαι γυμνή;...

Σιωπή βαρέθηκα το στόμα μου να κλείνω
Να με βιάζουν της ρουτίνας οι φωνές
Χιλιάδες λόγια μες στον τάφο μου ν' αφήνω
Μαζί με κείνες του κορμιού τις εμμονές...

Είναι σκληρό να περιμένεις να πεθάνεις
Μες στης δειλίας την ανήλιαγη σπηλιά
Κοίτα τα βήματα που ήθελες να κάνεις
Τρέξε να ζήσεις.. και ας είναι πια αργά...(και μην λες πως είναι αργά)...



29-5-2007

::kiss.:: ::love.:: ::theos.::
simela
27-03-2008 @ 09:09
δεν κρύβεται αυτή η τρέλα....
και γιατί άλλωστε να κρυφτεί;;;;
σκέψου τόσον καιρό να ζούσες κρυμμένη........ ::wink.::
elena351
27-03-2008 @ 09:23
::theos.:: Πες μου ποιος τάχα Ποιητής ξεμπέρδεψε τη θλίψη
Κλώνους κι αν ρίξει λογικής...
Την τρέλλα πώς να κρύψει ; ::theos.::
Mικρουλι
27-03-2008 @ 11:51
::up.:: ::yes.:: ::yes.::
armenisths
27-03-2008 @ 13:18
πολυ δυνατος στιχος μπραβο σου ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
27-03-2008 @ 14:01
μου θυμησες τη σονατα του σεληνοφωτος

εξαιρετικοι οι στιχοι σου...
kleisto parathyro
27-03-2008 @ 18:27
Αγαπημένη μου επειδή φυσαλίδες θα ξεστομίσω είπα να σου χαρίσω αυτό το ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ..που να,τώρα πάλι μου το ξαναθύμησες.

http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/archilochos/blanas2/teratourghma.html
Ας το διαβάσουν κι όλοι οι φίλοι μας.

::love.::
NIK-TSIK
28-03-2008 @ 05:52
Τρέξε να ζήσεις.. και μην λες πως είναι αργά...σου αφιερώνω το στιχάκι μου:"Σ'αγαπάω ζωή μου" ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο