| |
Βαρέθηκα μες στη ζωή μαλακες που όλο τάζουν
Βαρέθηκα τους νομούς τους που μονοί τους διατάζουν
Βαρέθηκα να ακούω πια τα ιδία και τα ιδία
Βαρέθηκα τα έργα τους τα ΘΑ τους πάντα ιδία
Υπόσχονται να κανουναι ότι κιαν τους ζητήσουν
Και θέλουν για αντάλλαγμα μονό να τους ψηφίσουν
Μα όταν έρθει η στιγμή να κάνουν και κάτι
Με περιττή ασέβεια μας στριβούνε την πλάτη
Και νιώθω τόσο όμορφα στην πόλη όταν γυρίζω
Τους άστεγους και την βρομιά γύρο μου αντικρίζω
Ακόμα νιώθω πιο όμορφα στην κίνηση όταν κολλήσω
Κοίτα να δεις ρε πουστη μου κοιτά πάλι θ’ αργήσω
Και στα νοσοκομεία μας χαίρομαι να αρρωστήσω
Στον διάδρομο στο ράντσο μου όλο και κάποιον θα γνωρίσω
Και είναι όλα υπέροχα σε αυτήν την κοινωνία
Γουστάρω της δρομαρες μας και την αστυνομία
Γουστάρω πια τον κλασσικό τον μέσο τροχονόμο
Που με κοιτάζει σαν θνητό επάνω απ’ το θρόνο
Ε όχι πάλι απ την αρχή με έγραψαν για κράνος
Νοιαζόμαστε γεια εσάς πολλή μας λένε και από πάνο
Προέχει η ασφάλεια προπάντων μες στο δρόμο
Για τη δεν λεν καλύτερα στα παίρνω με τον νόμο…
«Βαρέθηκα πια δεν είμαι χαζός, δεν είμαι τυφλός.
Ελπίζω ούτε και εσύ»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
