| |
| | είμαι;;;; |  | | | πολύ διαφορετικά κι όμως τόσο ίδια.............. | | |
1
Πονάω................
Κι όταν πονάω, σωπαίνω................
Κι όταν σωπαίνω, το μόνο που αφουγκράζομαι είναι η ψυχή μου....
Μόνη...........
Καθολικά ερειπωμένη.............
Κλεισμένη σε σάββανα στυγνής καθημερινότητας.....
Μια πραγματικότητα που με κομματιάζει...............
Με καταρρακώνει και με συνθλίβει.................
Δεν είμαι εγώ, αυτό το κουρασμένο είδωλο στον καθρέφτη.......
Δε με αναγνωρίζω πια.............
Και τότε,
Ποια είμαι;
Ποια στ' αλήθεια είμαι;
Μια ξένη.......
Ξένη προς όλα.....
Ξένη προς τον ίδιο μου τον εαυτό..............
Ξένη....
Και η λέξη κυλάει μέσα μου απόκοσμη.....
Από το τίποτα στο τίποτα.........
Αυτό είναι η ζωή μας....
Μια ανακατατομή του τίποτα...
Σπουδαία ανακατατομή, δε λέω.....
αλλά........
ΤΙΠΟΤΑ το σπουδαίο...........
2
Αγάπη μου ακριβή....
Αγάπη μου απρόσμενη....
Απόψε σου γράφω, για πρώτη φορά...
Σε σκέφτομαι πολύ τούτη την ώρα,
με διάθεση μελαγχολική........
Θραύσματα του είναι μου κουβαλάς....
Ατόφια, κρυστάλλινα.............
Εικόνες και αισθήματα κοινά
στα σπλάχνα σου φωλιάζουν....
Αναπαύονται στη ζέση σου κι επωάζουν τα όνειρά μας....
Πόσος από το μελλοντικό χρόνο μας αναλογεί;
και πόσο παρελθόν καταφέραμε να εγγράψουμε δικό μας;
Για το παρόν γνωρίζω μόνο να σου πω......
Κι είναι ένα παρόν χρωματστό, μια παλέτα ζωγράφου αφηρημένου....
Ολα τα χρώματα αφέθηκαν ελέυθερα κι ενώθηκαν το ένα με τ΄άλλο,
στο πιο ταιριαστό - αταίριαστο πάντρεμα που γίνηκε ποτέ......
Το αποτέλεσμα μαγικό, όπως κι η αγάπη μας......
Ανείπωτη, μα υπαρκτή...........
Απερίγραπτη, μα πραγματική..........
Λειτουργείς σε μια διάσταση που μου είναι ξένη...
Πάντα μου ήταν....
Από παιδί.....
Και λειτουργώ σε μια διάσταση που σου μοιάζει ουτοπική....
Απόμακρη κι ονειρική.....
Ανύπαρκτη και υπερβολικά ρομαντική............
Πόση διαδρομή χρειάστηκε να βαδίσουμε μόνοι αμφότεροι,
για να συναντηθούμε κάπου στη μέση;
Ισως πολλή...........
Μα άξιζε τον κόπο θαρρώ........
Στο είπα και πιο πάνω.....μα θα στο ξαναπώ.........
Μέρα εξομολόγησης σήμερα, βλέπεις...........
Η αγάπη σου είναι δώμα
με παράθυρο στο χρώμα......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όλα για ένα σύννεφο προκαταβολή... | | | |
|
το κορίτσι του Μαι
27-03-2008 @ 13:30 | ::hug.:: | | nefelinis
27-03-2008 @ 13:31 | ::blush.:: | | nirbana
27-03-2008 @ 13:36 | κι εσύ καρδιά που αστόχαστος απελπισμός σε προσκαλεί
προς τα νερά που ακινητούν γεμάτα πλήθεια οδύνη
κοιμήσου αμέριμνα, ξανά μια ανθόγελη άνοιξη θαρθεί
μ' ένα μονάχα ερωτικό ρόδο να σε φαιδρύνει.
(δεν είναι δικό μου)
καληνύχτα.... ::hug.:: | | paskalpa
27-03-2008 @ 13:38 |
Μη μαστιγώνεις τον εαυτό σου μη κλείνεις τη σιδερένια πόρτα του φρουρίου σου.
Ούτε ξένη είσαι , ούτε απόκοσμη, για μένα είσαι σπουδαία διαβάζοντας το ποίημα σου.
Μπράβο.
Πολύ καλό
| | Helene52
27-03-2008 @ 13:38 | ::hug.:: ::kiss.:: | | panta smile
27-03-2008 @ 13:46 | 8a simfoniso me paskalpa!omorfo! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Mικρουλι
27-03-2008 @ 13:47 | Πολυ καλο!!
::up.:: ::yes.:: | | nefelinis
27-03-2008 @ 14:00 | ευχαριστώ πολύ....τι να πω.... ::blush.::
δεν το έχω τελειώσει ακόμη...
στα σκαριά βρίσκεται....
όμως ευχαριστώ...
μου δίνετε ώθηση να το προχωρήσω...
να είστε όλοι καλά!!!!!!!!!
καληνύχτα!!!!!!!!!!!! | | HomeMade
27-03-2008 @ 14:04 | Nice! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | LILA KIRA
13-05-2008 @ 21:44 | συμβιβάζομαι θα πει πληρώνω για ότι δεν τόλμησα ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
