| |
Αυτές οι μέρες που περνούν
πίσω δεν κοιτάζουν, αδιαφορούν
από πέτρα πλασμένες
μου ραγίζουν τη ζωή.
Τη θάλασσα και τη στεριά
σκέπασε αργά μια καταχνιά
άραγε θα βγει ο ήλιος,
θα ξανάρθει; πόσο αργεί;
Αυτές οι νύχτες οι τρελές
από το χθες πιο σιωπηλές
στέκονται και με κοιτάζουν
στο κρεβάτι εφιαλτικά.
Θα ψάξω και στ΄ αποψινό
το απόμαχο το δειλινό,
ξέρω πως δεν θάρθουν πάλι,
ταξιδιάρικα πουλιά.
Οι μέρες πάνε κι έρχονται
σαν σφαίρες με στοχεύουν
κι οι νύχτες άγρια θεριά
τα όνειρά μου κλέβουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
