| |
Ποια γκρίζα ομίχλη τύλιξε το σώμα σου σε αιθάλη
Και το περίγραμμά σου αδύνατον να δω
Μη φεύγεις μείνε πλάι μου να θάλλεις
Όπως παλιά. Κι απόψε αν θα κοιμηθώ
Θα σε τυλίξω απαλά σ' ονείρου σάλι.
Κι όλη τη νύχτα αγκαλιά θα σε κρατώ
θα σου χαϊδεύω απαλά τα μαύρα σου μαλλιά
χρυσή θα γίνω εγώ βροχή που θα σε φτάσω
και θα νοτίσω τα όνειρα, αυτά τα πιο παλιά
που κάναμε μαζί προτού σε χάσω.
Τα χέρια σου στο στόμα μου δειλά- δειλά θα φέρω
Και θα φιλήσω απαλά τα ακροδάκτυλά σου
Με μυστικά κι αθόρυβα και τρυφερά φιλιά
να μην ταράξω των ονείρων τα νερά σου.
Απόψε έλα ξεκουράσου
κι εγώ μονάχα θα αρκεστώ
να σου χαϊδεύω τα μαλλιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
