| |
[B]
Πήραν φωτιά τα όνειρα, και κάψαν την καρδιά μου
αφήσαν πίσω θάλασσες και δάκρυα απο κερί.
Μαρμαρωμένα βλέφαρα ακίνητα στον χρόνο - μην μου ταράζετε ποτέ - του πόθου την στιγμή.
Ορθάνοιχτες αγγάλες δεν ζητώ, μακρυα απ'την αλήθεια.
Δυο δάκρυα, φλόγα, δεν θα πιώ - αλλάξτε το ποτήρι.
Ρίχτε κονιάκι και ρακί - κι ας με σκοτώσει ο έρως,
στον Άδη κάτω για να βρω την πρώτη μου αλήθεια.
Χρόνε φευγάτε, γρήγορε, σαν γάτος παλι τρέχεις,
στο πέταγμα σου, πιάνομαι - και χάνομαι τις νύχτες.
Μακρυά απο μέρες λαμπερές - ποιός τις αντέχει άλλο?
Το φώς τους πια με τύφλωσε - οι άκαρπες τους πλάνες.
Όνειρα 'μέρας' δεν ζητώ - ίσως και τα φοβάμαι.
Τις 'νύχτες' πλέον μόνο ζω - και βλέπω πιο σταράτα.
Ποιός ταχα είναι ευτυχής, ποιός δεν λιγοθυμά;
Ποιό όνειρο τάχα να κοιτά - στο παραθύρι έξω;
Ίσως να λησμονά κάποιες στεριές, που του 'ταξε η καρδιά του.
Ίσως τα όνειρα φτωχά, να του εβγήκαν πάλι.
Άλλα του νού τα πλάσματα, και άλλα της αληθειας.
Στην φλόγα του έρωτα πιστός - στη άσβηστη την φλογα.
Φυσάς την φλόγα, ξεφυσάς, ρωτάς πια την καρδιά σου -
Έπαψες πια να λυγάς? Επαψες να σπαράζεις?
Χιόνια, φωτιές και θάλασσες, μην με αποζητείτε - αφήστε με λιγο καιρο, για να την ενθυμούμαι.
Να την χορτάσω πέταλα, να της στερώ αγκαθια,
και να της λούζω τα μαλλιά με νυχτολούλουδα μονάχα.
Χρόνε που τρέχεις γρήγορα, και δεν λυγάς ποτέ σου,
άραγε ....
Φτάνεις κάπου εσύ,
η΄ ... άνιση η μάχη;
[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
