Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271231 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Eντός και εκτός της ανοίξεως
 
Αχ ποτάμι, ποτάμι από ξερά φύλλα.
Αυτή η άνοιξη τα ποντοπόρα μου αισθήματα ανατάραξε.
Την χρείαν έφερε πραγμάτων ανεξήγητων
που παλεύουμε 'απλά' να τ' ονομάσουμε.
Τούτη η ζήτηση δεν καλύπτεται από κάλπη κόσμο.
Κι ο κάλπης άνθρωπος τον αληθινό Θεό αποπέμπει.
Αχ τούτη η άνοιξη
επίτηδες αναμοχλεύει τα σιγότερα βάθη
στην κόψη ψυχικής ασθένειας και ευφορίας
κι αναλογιόμαστε να κρατηθούμε
απ' τον επαναληπτικό συρφετό ρουτινιάρικων πραγμάτων.
Εγώ. εγώ περπατώ, εγώ διδάσκω, εγώ ελπίζω, εγώ...
Στραβός οδηγός
από ανάγκη το τιμόνι κουμαντάρει
με φόβο ψυχής
από ανάγκη...
Αχ άνοιξη σαν την Πανδώρα βιάστηκες
και τα σκόρπια πετούμενα του κουτιού μας
γυροφέρνουν τώρα τις αυλές μας
και δε μας αφήνουν σε ησυχία.
Περαστικός ήμουν απ' αυτό το ποτάμι με τα σκόρπια φύλλα
με τα σάπια φύλλα
προς αντίθεση της ανοίξεως
η οποία δεν προειδοποίησε.
Παρεπιπτόντως εμπίπτει η πράξη της στην ίδια άφρονα κατηγορία
με αυτές άλλων χρόνων.
Αυτό κάνει τον πνιγμό μου ανυπόφορο.
Ό,τι πάγωσε και κοιμήθηκε στο χειμώνα
κι ονειρεύτηκε ειρηνικές συναλλαγές με το χρόνο
τώρα γεωτρυπείται ανατινάζεται
πετιέται κάτω απ' το τραβηγμένο σεντόνι.
Αχ αυτός ο άνθρωπος
ακόμα δεν έμαθε
ζει στα παρόντα
δε διδάχτηε στην αιωνιότητα ν'ακουμπά τις στιγμές του
δεν φταίει η άνοιξη
ο άγουρος αυτός νους αιφνιδιάζεται.
Οι καμπάνες ηχούν.
Εγώ περπατώ διδάσκω ονειρεύομαι
Εγώ προχωρώ υπάρχω
πέρα από κάθε άνοιξη και προχειρότητα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ησυχια..
02-04-2008 @ 03:34
Αχ αυτός ο άνθρωπος
ακόμα δεν έμαθε
ζει στα παρόντα
δε διδάχτηε στην αιωνιότητα ν'ακουμπά τις στιγμές του
δεν φταίει η άνοιξη
ο άγουρος αυτός νους αιφνιδιάζεται

::yes.:: ::blush.::
Helene52
02-04-2008 @ 03:53
Αχ αυτός ο άνθρωπος
ακόμα δεν έμαθε
ζει στα παρόντα
δε διδάχτηε στην αιωνιότητα ν'ακουμπά τις στιγμές του
δεν φταίει η άνοιξη
ο άγουρος αυτός νους αιφνιδιάζεται.
Οι καμπάνες ηχούν.
Εγώ περπατώ διδάσκω ονειρεύομαι
Εγώ προχωρώ υπάρχω
πέρα από κάθε άνοιξη και προχειρότητα.
Υπέροχο !!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
NIK-TSIK
02-04-2008 @ 04:12
στην αιωνιότητα 'ακουμπάω τις στιγμές μου ,προχωρώ ,υπάρχω
πέρα από κάθε άνοιξη και προχειρότητα.....πολλές πρωτότυπες στιγμές στο ποιήμα σου
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
02-04-2008 @ 05:28
σαν υπέρηχος στη μήτρα της άνοιξης...
χαίρομαι πολύ που σε διάβασα ξανά.
balistreri
02-04-2008 @ 07:31
κορίτσι;
LITTLE_MOUSE
02-04-2008 @ 08:16
Αχ τούτη η άνοιξη
επίτηδες αναμοχλεύει τα σιγότερα βάθη
στην κόψη ψυχικής ασθένειας και ευφορίας
κι αναλογιόμαστε να κρατηθούμε
απ' τον επαναληπτικό συρφετό ρουτινιάρικων πραγμάτων.
...
Αχ αυτός ο άνθρωπος
ακόμα δεν έμαθε
ζει στα παρόντα
δε διδάχτηε στην αιωνιότητα ν'ακουμπά τις στιγμές του
...


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
spil †
02-04-2008 @ 14:02
"...δε διδάχτηε στην αιωνιότητα ν'ακουμπά τις στιγμές του
δεν φταίει η άνοιξη
ο άγουρος αυτός νους αιφνιδιάζεται."

Θαυμαστό !!!
TAS
02-04-2008 @ 15:20
έλλειψε το γράψιμό σου...
giannisanas
02-04-2008 @ 15:21
ειλικρινά σας ευχαριστώ
dimi.gr
09-08-2008 @ 10:28
Την χρείαν έφερε πραγμάτων ανεξήγητων
που παλεύουμε 'απλά' να τ' ονομάσουμε.
Τούτη η ζήτηση δεν καλύπτεται από κάλπη κόσμο.

Τα ''απλά'', μικρά και τόσο απαραίτητα στη ζωή μας. Που δεν τους δίνουμε τη σημασία που τους αρμόζει! Έχεις δίκιο, ζούμε στα παρόντα. Πολύ ωραίες οι σκέψεις σου! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο