Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νο 241
 
[I][B]Ότι είναι πιό κοντά στην αρχική μορφή είναι και πιό εύσχημο. Οι συνεχείς αλλαγές και η προοδευτική παραλλαγή της έκφρασης μιάς έννοιας είναι έργο σκοπιμότητας και όχι ανάγκης, κι αν φαίνεται πως το καλεί κάποια ανάγκη, αυτή είναι μιά ανάγκη κατασκευασμένη κατόπιν σκοπιμότητας. Η διαφορά ανάμεσα στην ανάγκη και τη σκοπιμότητα είναι οτι η σκοπιμότητα δεν έχει λόγο ύπαρξης, από τη στιγμή που έχει αποπληρωθεί η ύπαρξη και η έκφραση της ανάγκης. Κατόπιν τούτου οποιαδήποτε σκοπιμότητα είναι εναντίον της ανάγκης και της έκφρασής της. Έτσι λοιπόν μήπως τελικά θα έπρεπε να μιλάμε για ανάγκη μόνο μετά την ύπαρξη σκοπιμότητας, ενώ αλλιώς θα μιλούσαμε απλά και μόνο για την ύπαρξη την ίδια και όχι για κάποια ανάγκη; Πόσο τελικά πληρεί κάποιους ανθρώπους και πόσο καθιστά ανύπαρκτους κάποιους άλλους η μορφή η οποία δεν έχει να κρύψει μα ούτε και να πέι τίποτε άλλο εκτός από την έκφραση και την αγωγή προς την οικεία της αρχή...[/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
HomeMade
02-04-2008 @ 15:33
poso dikio exeis......
moy arese para polly!!!
eythxos blepo atoma poy blepoyn pio mrosta po thn mhth toys!!
oreo mprabo! ::wink.::
Μετέωρος Άγγελος
03-04-2008 @ 02:54
To θέμα ειναι πώς προσδιορίζει καθένας τα σύνορα της ανάγκης. Η συγχρονη εποχή που κοιτάει να καλύψει τις επιθυμίες και οχι τις βασικές ανάγκες, δημιουργήθηκε γιατί κάποιοι ανακάλυπταν "ανάγκες" πέρα απο τα όρια που αρχικά είχαν οριστεί. Ετσι με την αλλοίωση των εννοιών και των περιορισμών τους, οδηγηθήκαμε στην εξάλειψή κάθε αντικειμενικού προσδιορισμού για το τί ειναι ανάγκη και τι όχι...

Πάντως πολύ ευστοχο το κείμενο..Μπράβο...
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
03-04-2008 @ 05:48
1.Xα, χα... τώρα μόλις είδα τα σχόλιά σου. Με τιμούν. Αλλά όπως είπα σήμερα και στο kleisto parathyro πιο εύκολο είναι να συναντήσει κάποιος την Ζήνα. Αστειεύομαι. Σε ευχαριστώ πολύ που διάβασες τα ποιήματά μου. Μόλις ξεκινώ την ποίηση, δεν έχω διόμιση χρόνια, υπομονή να έχετε να με διαβάζετε. Και πάλι σ' ευχαριστώ. Τα λέμε.

2.Το ότι σε σχολιάζει ο Α.Μετέωρος με κάνει να θέλω να διαβάσω τι έγραψες. Καλή συνέχεια.
Κυανομέλας Πάγος
03-04-2008 @ 18:05
Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Είναι ένα κείμενο αυτό που με εκφράζει ιδιαίτερα. Νομίζω πως τους εκφράζει όλους...θέλουν δε θέλουν...ε; Κι εσάς μαζί.

Θεωδώρα περιμένω σχόλιο.
kleisto parathyro
03-04-2008 @ 19:12
Ανάγκη? χμ... Κάτι λέει ο φίλος Πλάτωνας νομίζω αλλά
κάτι προσπάθησα...νομίζω να πώ και γώ με το "Νιότη φουρτουνιασμένη"

Θεοδώρα πάω να δώ τί σχολιάζεις...
Κυανομέλας Πάγος
03-04-2008 @ 19:12
Δεν με έπιασες Μετέωρε Άγγελε. Όταν λέω ανάγκη δεν χρησιμοποιώ την λέξη σε όλη της την έκταση μα σε οτι έχει να κάνει αυτή με την ύπαρξη ή οχι μιάς μορφής, ακλλιτεχνικά και φιλοσοφικά, δηλαδή σε επίπεδο δημιουργίας..."δημιουργία" μια παρεξηγημένη έννοια, παραφρασμένη και παραποιημένη.
kleisto parathyro
03-04-2008 @ 19:53
Α...όχι και Μετέωρος Αγγελος.
Εχεις δίκιο.Τώρα το πρόσεξα το ερώτημα που διατυπώνεις στο τέλος.
Σωστός!!!
με εκφράζει λέει...
Κυανομέλας Πάγος
03-04-2008 @ 19:56
Συγνώμη kleisto parathyro τον Μετεωρο Άγγελο εννοούσα.
kleisto parathyro
03-04-2008 @ 20:22
Συχωρεμένος αλλά καλό μούκανε...το ξαναδιάβασα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο