|
| Γράμμα Χωρισμού | | | (μελοποιημένο) | | Ίδιες μέρες ίδιες σκέψεις,
Με βρίσκουνε πια πιο συχνά,
Και της ελπίδας οι λέξεις,
Μοιάζουν σημάδια αχνά.
Το μέλλον μου μοιάζει φραγμένο,
Με σένα ξανά στο πλευρό,
Το μόνο που τώρα προσμένω,
Είναι αυτήν πώς θα βρω.
Συντροφιά με μια ιδέα,
Μια εικόνα απ’ το κορμί της
Μια μορφή σαν ορχιδέα,
Φέρνει άνοιξη με ένα φιλί
Όταν το λάθος συνοδεύει το πάθος,
Ειν’ η απόφαση σκληρή.
Βλέπω στο βάθος της αγάπης το άχθος,
Που ειν’ όσο πάει πιο βαρύ.
Όσα λάθη και αν κάνω,
Συνέχεια μου τα συγχωρείς,
Δώσε μου να καταλάβω,
Πώς να υπομένεις μπορείς.
Σε σένα συνέχεια γυρίζω,
Σε σένα γυρεύω στοργή,
Μα κάθε φορά στο αντίο,
Οι πράξεις μου, φέρνουν οργή.
Συντροφιά με μια ιδέα,
Μια εικόνα απ’ το κορμί της
Μια μορφή σαν ορχιδέα,
Φέρνει άνοιξη με ένα φιλί.
Όταν το λάθος συνοδεύει το πάθος,
Ειν’ η απόφαση σκληρή.
Βλέπω στο βάθος της αγάπης το άχθος,
Που ειν’ όσο πάει πιο βαρύ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
panta smile 03-04-2008 @ 10:48 | ax einai polu omorfo...xwrismoi..ka8enas kai mia pligh.. ::up.:: | | simela 03-04-2008 @ 12:52 | τί όμορφο που είναι...αν και πονεμένο... ::sad.:: | | Germanrock 17-04-2008 @ 07:28 | Μεγαλη αληθεια... Μου θυμιζει κατι που περασα... Στη θεση, δυστυχως, αυτουνου ο οποιος συνεχεια συγχωρει ::love.:: ::sad.:: | | Πολύφημος 24-04-2008 @ 11:09 | Τουλάχιστον η συγχώρεση δεν είναι αμαρτωλή και ας είναι τόσο επίπονη Germanrock... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|