Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133521 Τραγούδια, 272376 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σύγχρονη δικαιοσύνη
 Χωρίς λόγια...
 
Η ζωή γίνεται όλο και πιο μακάβρια
και οι κριτές της κρίνουν αλύπητα
και δίκαια γι'αυτούς συνάμα.

Ο άνθρωπος λιώνει,
οι ψυχές εγκαταλείπονται.

Και η ύλη αυτή χωρίς αισθήματα
κατηγορεί και συκοφαντεί,
κυνηγάει αλύπητα
ψάχνοντας για νέο θύμα.

Και εγώ τώρα πια,
αφορισμένος από αυτές τις ύλες
εγκαταλείπομαι και στέκομαι μόνος.

Το δάκρυ δεν ωφελεί,
δεν υπάρχει ένωση, σκοπός.

Το θεατρικό έργο συνεχίζεται.
Περιχαρείς οι ύλες στο γόνατο
ανεβάζουν και άλλα πολλά έργα.

Η αυλαία ανεβαίνει, κατεβαίνει..
κατεβαίνει, ανεβαίνει...

Και οι θεατές,
στέκουν ορθοί μαρμαρωμένοι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

georgaras.n@gmail.com
 
Μετέωρος Άγγελος
04-04-2008 @ 14:55
Συμπαθέστατο το πόνημα σου. Μου άρεσε
Ναταλία...
05-04-2008 @ 04:12
Η αυλαία ανεβαίνει, κατεβαίνει..
κατεβαίνει, ανεβαίνει...

Και οι θεατές,
στέκουν ορθοί μαρμαρωμένοι

πολύ πολύ καλό ::yes.:: ::yes.::
spil †
05-04-2008 @ 04:35
Συμφωνώ απόλυτα με τον Μετέωρο !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο