paskalpa
06-04-2008 @ 00:32 | Εύη... η ζωή είναι εμπρός σου μην απελπίζεσαι.
Θα σε φωτίσει το ολόγιομα φεγγάρι να νείρεσαι του πάθος της ξύπνης.
Με αρεσε αυτό που έγραψες.
| |
dorakara
06-04-2008 @ 01:11 | όμορφος στίχος , άσχημες σκέψεις.Καλημέρα ::hug.:: | |
!!!leou!!!
06-04-2008 @ 03:53 | Παίρνουμε δύναμη από τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας και μας νοιάζονται ακόμη κι αν δεν το συνειδητοποιούμε...
Κι αν δεν σου φτάνουνε όλοι αυτοί, έχεις όλους εμάς. ::hug.:: | |
panta smile
06-04-2008 @ 05:43 | Μόνο τ’ ολόγιομο φεγγάρι
κι’ οι λίγοι στίχοι πού χω γράψει
θα ναι το μόνο απομεινάρι
πως απ’ τη γη έχω περάσει!
::yes.:: ::cry.:: ::yes.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
06-04-2008 @ 12:51 | α ρε πλασματακι τοσο τρυφερο και ευαισθητο
της καρδιας σου οι καταθεσεις...
ριχτες στα αγκαθια μη τα φοβασαι
αγρια ραπισματα οι στιχοι σου αληθινοι
ακροβατικοι μπαλατζαρουν
και επικαλουνται τον υπνο..
τζιζζ μακρια!
πεταξε τους πεταξε τους μακρια..
πεταξτε μαζι μακρια..! | |
armenisths
07-04-2008 @ 08:35 | πολυ ψαγμενο πολυ τρυφερο πολυ ομορφο μπραβο σου.. υπεροχο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
NIK-TSIK
07-04-2008 @ 11:44 | όχι,όχι όχι,εδώ θα μείνεις,μαζί μας και θα κοιτάμε τ'αστέρια...σε χρειαζόμαστε....άνοιξη έξω,κοίτα ::wink.:: | |
 |
