| |
| | Μην κάνεις βήμα, Μου λείπεις, Το μαγικό λυχνά |  | | | Απ'τα πρώτα που'χα γράψει, πάνε χρόνια τώρα, που το κρατούσα στο συρτάρι ... | | |
Μην κάνεις βήμα
=============
Μη φύγεις τώρα, σκέψου πρώτα,
μην κάνεις βήμα, κλείσε την πόρτα,
πες μου που θέλεις να πας.
Μη γυρίζεις την πλάτη, υπάρχει ακόμα κάτι,
να η ευκαιρία, μη βάζεις τελεία,
σ'αγαπάω κι εσύ μ'αγαπάς.
Εσύ κι εγώ, άρωμα μεθυστικό,
μυρωδιά που φέρνει ζάλη,
σε κρυστάλινο μπουκάλι.
Πότε ζέστη, πότε χιόνια,
μια πανάκριβη κολόνια,
ξεχασμένη ανοιχτή, δίχως το πώμα.
Και σε καλώ να'ρθείς κοντά,
τα μάτια ν'ανοίξεις, να δεις καλά.
Δεν εξατμίστηκε το άρωμα εντελώς,
μια σταγόνα υπάρχει για μας, ευτυχώς.
Μια στάλα μονάχα, αυτή έχει μείνει,
μα είναι η ζωή μας, μας δένει, μας λύνει ....
Μια στάλα που αγάπη ακόμα μυρίζει
κι από έρωτα λάμπει, στον πάτο γυαλίζει.
Στο λαιμό σου θα στάξω, αργά να κυλίσει,
το κορμί που διψά, με δροσιά να ποτίσει.
Μια στάλα μικρούλα που όλα τα κλείνει,
κι ότι ζήσαμε εμείς, σαν ταινία μας δείχνει.
Μη φύγεις τώρα, σκέψου πρώτα,
μην κάνεις βήμα, κλείσε την πόρτα,
πες μου που θέλεις να πας.
Μη γυρίζεις την πλάτη, υπάρχει ακόμα κάτι,
να η ευκαιρία, μη βάζεις τελεία,
σ'αγαπάω κι εσύ μ'αγαπάς.
... Γιατί κάθε αγάπη κάποτε, κουράζει και κουράζεται ...
αλλά της αξίζει πάντα μια δεύτερη ευκαιρία ....
Ελένη, κάποια στιγμή του 1994
====================================================
Μου λείπεις
==========
Πήρα μόνο να σου πω,
μια λέξη πριν να κοιμηθώ, μια καληνύχτα.
Θέλω τόσο να σε δω,
μακάρι να'σουνα εδώ, αυτή τη νύχτα.
Μου λείπεις, δεν αντέχω άλλο τούτη τη ζωή,
μόνος εγώ, κι εσύ κοιμάσαι σ'άλλη χώρα, μοναχή.
Αμέτρητα χιλιόμετρα εχθρός ανάμεσα μας,
η απόσταση, το μέγιστο απ'τα βάσανά μας.
Πήρα μόνο να στο πω,
έκπληξη να στο κρατώ, δεν πάει άλλο.
Σύντομα θα'ρθω να σε βρω,
το εισιτήριο κρατώ, για το αεροπλάνο.
Μου λείπεις, δεν αντέχω άλλο τούτη τη ζωή,
μόνος εγώ, κι εσύ κοιμάσαι σ'άλλη χώρα, μοναχή.
Κουράστηκα δυο χρόνια να σε βλέπω με διαλείμματα,
η σχέση μας βαρκούλα που χτυπιέται από τα κύματα.
Πήρα μόνο να στο πω,
μωράκι μου σε αγαπώ και τις σπουδές τελειώνω.
Που κράτησες, σ'ευχαριστώ,
και το πτυχίο μου αυτό, σε σένα αφιερώνω !
===========================================
Το μαγικό λυχνάρι
===============
Αν είχα το δικαίωμα, εγώ να επιλέξω,
να γεννηθώ ή να χαθώ, μονάχη να διαλέξω,
στον κόσμο αυτόν δεν θα'θελα με τίποτα να ζήσω,
τη ζεστασιά της μήτρας σου, μάνα μου, ν'αφήσω.
Ένας τρώει και χίλιοι πεινάνε,
ένας διατάζει κι αυτοί πολεμάνε.
Καλοί πεθαίνουν και σκάρτοι ζουν,
εις βάρος των λίγων, πολλοί ασελγούν.
Αν ήξερα που βρίσκεται το μαγικό λυχνάρι,
ή μια ευχή μου έπιανε, ρίχνοντας το ζάρι,
αρρώστιες, ναι, θα γιάτρευα, θα διόρθωνα αδικίες,
στου κόσμου όλου τα παιδιά, θα'δινα ευκαιρίες.
Αν μου'δινε μια μάγισσα το μαγικό ραβδάκι,
τον κόσμο αγνό θα έκανα, σαν ένα μωράκι.
Κανείς δεν θα παιδεύονταν, κανείς δεν θα πονούσε,
και θα'βαζα τον έρωτα, ψηλά, να κυβερνούσε ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Να μ'αγαπάς, γιατί φοβάμαι, κανείς δεν ξέρει, τι ζόρι τραβάμε ...( Από ένα δικό μου κομμάτι ) | | | |
|
zennoula
08-04-2008 @ 04:45 |
Μη φύγεις τώρα, σκέψου πρώτα,
μην κάνεις βήμα, κλείσε την πόρτα,
πες μου που θέλεις να πας.
Μη γυρίζεις την πλάτη, υπάρχει ακόμα κάτι,
να η ευκαιρία, μη βάζεις τελεία,
σ'αγαπάω κι εσύ μ'αγαπάς.
::up.:: ::up.:: | | Ναταλία...
08-04-2008 @ 04:53 | Μη φύγεις τώρα, σκέψου πρώτα,
μην κάνεις βήμα, κλείσε την πόρτα,
πες μου που θέλεις να πας.
Μη γυρίζεις την πλάτη, υπάρχει ακόμα κάτι,
να η ευκαιρία, μη βάζεις τελεία,
σ'αγαπάω κι εσύ μ'αγαπάς
πανέμορφο πρέπει να δίνομε ακόμα μια ευκαιρία ::yes.:: ::yes.:: ::love.:: | | Αγνή
08-04-2008 @ 05:08 | χαίρομαι που σε διάβασα! ::up.:: | | LITTLE_MOUSE
08-04-2008 @ 05:08 | ::yes.:: ::up.:: | | tinios
08-04-2008 @ 05:47 | Όμορφο!! | | heardline
08-04-2008 @ 05:48 | Γερή φαρέτρα Ελένη. Βέλη που στοχεύουν με ακρίβεια, σ' αυτό που εστιάζουν. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | armenisths
08-04-2008 @ 06:48 | Εσύ κι εγώ, άρωμα μεθυστικό,
μυρωδιά που φέρνει ζάλη,
σε κρυστάλινο μπουκάλι.
μπραβο σου ελενη μπραβο μπραβο εισαι πολυ καλη με δυνατο στιχο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | simela
08-04-2008 @ 11:14 | το '94....στα 10 σου, λοιπόν!!!!
βρε πώς φαίνεται ο άνθρωπος!!!!!
πάρα πολύ ωραίοι στίχοι!!!! ::yes.:: | | Mικρουλι
08-04-2008 @ 12:34 | Υπεροχα!!
::up.:: ::theos.:: | | NIK-TSIK
09-04-2008 @ 00:33 | τα φιλιά μου μ μ μ μ ατς ::kiss.:: | | heardline
09-04-2008 @ 04:01 | Η γέφυρες του σήμερα και του χτες είναι αυτοστήρικτες γερές δυνατές. Τα γιοφύρια που σαν ποιήματα μοιάζουν, στους καυμούς και στους πόνους στενάζουν. Η καρδιά σου μετράει και λέει πιο πολύ από ένα ποίημα που κλαίει. Να μας γράφεις πολύ να' σ' ακούμε, την καρδιά σου ξανά να γευτούμε.
Με πολύ-πολύ μεγάλη εκτίμηση.
::up.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
