| |
ένας άγνωστος ήχος
μια σκιά στο μπαλκόνι
μπρος του χρόνου το τείχος
η ζωή μου τελειώνει
σ’ ένα όνειρο
και πιο δίπλα διαβόλοι
να μετρούν τους θανάτους
όσα είχαμε όλοι
ήταν όλα δικά τους
σ’ ένα όνειρο
η ανάσα μου λήγει
καθαρός ο καθρέφτης
κι εσύ δεν έχεις φύγει
μόνο ο πόνος μου ψεύτης
σ’ ένα όνειρο
τώρα έχουν σωπάσει
του μυαλού οι εκλάμψεις
όλα τα’ χω ξεχάσει
είσαι εδώ να με κλάψεις
σ’ ένα όνειρο
και το δάκρυ σου κλαίω
πριν αγγίξει το χώμα
μ' ένα σου διψαλέο
"σ’ αγαπάω ακόμα"
σ’ ένα όνειρο
Νυχτώνει πάλι κι ο καημός μου μοιάζει νόθος
μα ότι λείπει απ τη ματιά σου είναι αλήθεια
τι είναι η αγάπη, τι ο έρωτας, τι ο πόθος
πες μου που πήγαν όταν έγινα συνήθεια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
