| |
άλλη μια νύκτα φεύγει
και το φεγγάρι, με χαιρετάει απο μακριά
κι άλλο, ενα αστέρι, πέφτει
και η σκόνη του, σου λούζει, τα μαλλιά
χρυσαφένια και σγουρά
σα μιας κούκλας σε βιτρίνα
και χείλι κόκκινα και απαλά
σα ροδοπέταλα, να γεμίζουν μια πισίνα
πόσο μ'άλλαξε, η όψη σου με άλλαξε
και μ'έκανε να αντιληφθώ
τι θα πεί ο έρωτας και τα βέλη του τόξου
που απ'τον αέρα δε σταματούν
χαθηκά και ψάχθηκα
σε σιωπηλά παραμύθια
όνειρα ξεστώμισα
σε έψαξα και γνώρισα
αλήθειες που δεν είχα δεί
κι έφτιαξα με άμμο με νέρο κι αλμύρα
τα πιο γλυκά ρουμπίνια
για περιδέραιο να βάλεις στο λαιμό
κοίταξα κι αντίκρυσα
τα μάτια σου δεμένα στον ορίζοντα
εκεί που αγναντεύουν τα δικά μου
κι έσμιξα την ίριδα
τα βλέφαρα το δάκρυ
και ποτάμι έφτιαξα
γόνδολα μέσα έριξα
μαζί σου
να ταξιδεύω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
