| Αν δεν μιλάει η μουσική
Κι’ όταν μιλούν οι άλλοι
Τότε θα καταλάβουμε
Του κόσμου αυτό το χάλι
Απ’ τα τραγούδια γνώρισα
Μονάχα την αλήθεια
Μα από το στόμα του ντουνιά
Ακούω παραμύθια
Αφήστε το πεντάγραμμο
Στο νου να ανεμίσει
Τα λόγια σας γινήκανε
Μια στερεμένη βρύση
Από την τρύπα του τζουρά
Δονείται νους και σκέψη
Δεν θα ’θελα η γλώσσα σας
Την ομορφιά να κλέψει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|