| |
Όλες μου οι μνήμες αποδείχτηκαν λερναίες
με τους λαιμούς τους τεντωμένους
έτοιμες για αποκεφαλισμό
απ’ τη ρομφαία του χρόνου.
Μα δόλιες πολύ, οι πιο πολλές τους
γνωρίζοντας καλά- εγώ αγνοώντας
την ικανότητα πολλαπλασιασμού τους
υπό την έλλειψη φωτός…
Κι έτσι τα λάθη μου επανέρχονται εις διπλούν
με προσωπεία φριχτά, γλώσσες φιδίσιες
σε κάθε του μυαλού μου αναδρομή,
σε κάθε του δωματίου μου συσκότιση.
Κι είναι τα πιο πολλά από αυτά
-μπορώ να τ’ αξιολογήσω τώρα
με τη σοφία της επίγνωσης-
πράξεων παραλείψεις ή αρνήσεις ηδονών…
Οπλίζομαι με θάρρος αμνησίας.
Θα κάψω λέω μέσα μου το της τομής σημείον
καυτηριάζοντας καλά την αναγέννηση τους
-άλλωστε ο άθλος τούτος έχει προηγούμενο-
κι έτσι ήσυχος θα κοιμηθώ απόψε…
μονάχα ένας μύχιος φόβος
βαθιά ελλοχεύει μες τα μάτια μου:
μήπως ετούτο το ξεκλήρισμα , ετούτη η σφαγή
αποτελέσει αργότερα ,το μέγιστό μου λάθος…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
