Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άπνοια
 Παρακαλώ σας: να μας λείπουν τα αστεία για γυναίκες πίσω από το τιμόνι!
 
Έπεσε ο αέρας
ένα λουλούδι έκοψες από τη γλάστρα
και τώρα περιμένει να μαραθεί
είναι ήδη πεθαμένο μα αργεί να πεταχτεί

Η άπνοια ρουφάει τις ψυχές μας
ζωγραφίζει την ανάσα μας σε βρώμικα παράθυρα
τα όνειρα εκρύγνυνται σαν να 'τανε χειροβομβίδες
κι αν κάποτε ήσουν παιδί, τι ένοιωσες, τι είδες

Της καρδιάς μας το τραγούδι το σκοτώνει η σιωπή
μισάνοιχτα παράθυρα τρίζουν παράπονα
ακριβώς όπως τ’ αφήσαμε πριν το ”εμείς” να γίνει ”εγώ”
συνεπιβάτης ήμουνα μα τώρα οδηγώ

Επιτέλους μόνη

Να περιμένω τον αυριανό άνεμο
γράφοντας στίχους
να πλεύσω μακριά απ’ όρμο απάνεμο
ακούγοντας της σιωπής τους ήχους



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Προσωρινά
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γνώθι σ' αυτόν
 
ix8eis89
14-04-2008 @ 14:25
Να περιμένω τον αυριανό άνεμο
γράφοντας στίχους
να πλεύσω μακριά απ’ όρμο απάνεμο
ακούγοντας της σιωπής τους ήχους
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
armenisths
14-04-2008 @ 14:35
Να περιμένω τον αυριανό άνεμο
γράφοντας στίχους
να πλεύσω μακριά απ’ όρμο απάνεμο
ακούγοντας της σιωπής τους ήχους
μπραβο μαρια ολσεν ::theos.::
iokasth
14-04-2008 @ 14:43
Εχουν μελαγχολια και ομορφιά τα λογια του.
Περίμενε λιγο ακόμη τον αυριανό άνεμο γράφοντας..Το ασπρο χαρτί παντα δεχεται τις όποιες σκέψεις μας.
Μου άρεσε!!
Καλό βραδυ.
ΝεφΕλλη
petrogiannis
14-04-2008 @ 14:48
Μπράβο. Πολύ καλό με καλό συναίσθημα.
panta smile
14-04-2008 @ 14:56
ακριβώς όπως τ’ αφήσαμε πριν το ”εμείς” να γίνει ”εγώ”
συνεπιβάτης ήμουνα μα τώρα οδηγώ
OMORFOI STIXOI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
zennoula
14-04-2008 @ 15:00
::love.:: ::theos.:: ::up.::
μπραβο μαρακι
M.is
14-04-2008 @ 22:57
Μου άρεσε ο στίχος "της καρδιάς μας το τραγούδι το σκοτώνει η σιωπή" γιατί ταιριάζει σε πολλές περιπτώσεις.. και σε πολλά είδη ανθρωπίνων σχέσεων.
Επίσης αναφερόμενη στον τελευταίο στίχο της ίδιας στροφής,
σκέφτομαι πως θα ήταν καλά, γενικά στα ταξίδια μας, να είμαστε οδηγοί εκ περιτροπής ... κι όχι απλώς συνεπιβάτες..
Ωραίες οι σκέψεις σου Μαρία, μου άρεσε όλο, κι ο τίτλος σου επίσης

dodoka
14-04-2008 @ 23:10
της καρδιάς μας το τραγούδι το σκοτώνει η σιωπή...
σωστό!
πολυ καλό Μαρακι!
swordfish
15-04-2008 @ 00:49
Μπράβο Μαρία πολύ καλό!
Αγνή
15-04-2008 @ 02:04
το αυτοκίνητο-όχημα δεν εντόπισα στο όλον,
δεν πειράζει, ε;;;;;;
μισάνοιχτα παράθυρα τρίζουν παράπονα
αλλά το επιτέλους σου έχει σημασία!
::hug.::
AlexSAI
15-04-2008 @ 02:57
Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο !!! ::theos.:: ::up.::
poetryf
15-04-2008 @ 04:43
Μαρία μου, διαμάντι διάφανο συν-αισθημάτων το γραπτό σου! ::love.::
MASTER
16-04-2008 @ 14:39
κι αν κάποτε ήσουν παιδί, τι ένοιωσες, τι είδες
.
.
.
CHЯISTOS P
16-04-2008 @ 16:12
Οποία ομορφιά όταν μένουμε μόνοι, απαλλαγμένοι από την -συνήθως καταθλιπτική- συντροφιά της μοναξιάς μας...

...και δες... αρχίζεις να ονειρεύεσαι !...

(έδωσες θέμα, Μαρία !)
velico
17-04-2008 @ 00:10
Α,ρε φιλενάδα! Ξέρεις να γράφεις!
Την καλημέρα μου! ::hug.::
Maria Olsen
17-04-2008 @ 01:40
Thanks stixofilarakia ::hug.::
To provlima to psilolusa, ka8oti ekatsa kai tou milisa. Einai i kaluteri lusi, efuge ena varos apo panw mou. Eilikrini dialogo, to sunistw san tin kaluteri lusi ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο