| |
Απ'όλα τα πουλιά πάνω στη γη,
τ'αηδόνια στην καρδιά μου φυλακίζω,
ίσως γιατί και σε χρυσόδετο κλουβί,
αδύνατο να ζήσουν, άγνωστο γιατί.
Με χρώματα, πλουμίδια δε μαγεύουν,
μήτε στην όψη απ΄τα σπουργίτια ξεχωρίζουν,
μα οι ψυχές σαν ανεμώνες αρμενίζουν,
όταν τις νότες τους απλόχερα σκορπίζουν.
Απ'όλα τα πουλιά πάνω στη γη,
αυτά γυρεύω στων ψηλών δέντρων τα κλώνια,
και θ'αποφεύγω πάντα όσο θα ζω,
του κόσμου τ'άχαρα, φανταχτερά παγώνια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
