Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αράχνη
 
Η ΑΡΑΧΝΗ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ


Ήμαστε όλοι μπερδεμένοι σε ένα ιστό
αράχνης που πάει από τοίχο σε τοίχο
Μας αρέσει που είναι διάφανο και λιτό
Αγνοώντας την παγίδα που΄ναι από πίσω


Την αράχνη την πρωτοείδα το 2007 σε ένα γαλλικό περιοδικό τέχνης. Ήταν σε μία υποφωτισμένη φωτογραφία. κοντά στην φωτογραφία της Louise Bourgeois(Choisy-le Roi,France 1911). Η αράχνη έδειχνε μικρή και ασήμαντη. Περισσότερα με συνέπαρε η βιογραφία και η προσωπικότητα της καλλιτέχνιδος παρά τα έργα της. Θαύμασα την άνεση της Bourgeois να φωτογραφηθεί με όλες τις ρυτίδες της. Συγκράτησα την ιδιαιτερότητα, την σκέψη και την ορμή που αυτή η γυναίκα τόλμησε να εξωτερικεύσει με τα έργα της. Σε μερικές ημέρες ξέχασα και την αράχνη και την Bourgeois.
Την αράχνη την αντίκρησα το Γενάρη του 2008 έξω από το Tate Gallery.Τεράστια. Απειλητική. Στο μουσείο είδα την έκθεση με πολλά άλλα έργα της. Εξίσου συναρπαστικά και συγκλονιστικά. Με μία μεγάλη ποικιλία υλικών ξεκινώντας από μάρμαρο και τελειώνοντας με υφάσματα και πλεκτά. Μερικά έργα σε ξαφνιάζανε με την ευθύτητα των σεξουαλικών μηνυμάτων. Είδα και ένα βίντεο με μία συνέντευξη της Bourgeois σε ένα νεαρό δημοσιογράφο. Ένιωσα την δύναμή της. Τα αγγλικά της ήτανε κατανοητά με έντονη γαλλική προφορά .Άλλωστε από το 1938 είχε μεταναστευσει στις ΗΠΑ και το 1951 είχε πάρει την αμερικάνικη υπηκοότητα. Είχε ζήσει περισσότερα εκεί παρά στην χώρα της. Στάθηκε ιδιαίτερα κακότυχη στα εφηβικά της χρόνια. Ο πατέρας της ,που τον λάτρευε, συζούσε με την γκουβερνάντα της και τελικά την παντρεύτηκε . Η Bourgeois σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Παντρεύτηκε πολύ νέα επειδή ήθελε να φύγει μακριά από το σπίτι της. Να μεταναστεύσει. Ταλαιπωρήθηκε πολύ. Πονεμένη ψυχή με πολλές συναισθηματικές απογοητεύσεις στο ενεργητικό της. Ανικανοποίητη και διψασμένη σεξουαλικά. Απελευθερωμένη. Απτόητη .Γυναίκα με πυγμή. Με έξυπνο βλέμμα .Άνετη. Προκλητική. Απόλυτη στις δημόσιες δηλώσεις της. Παθιασμένη με την δουλειά της .Με παρατηρητικό και επικριτικό βλέμμα που τρύπωνε την οθόνη.
Βγήκα έξω από την αίθουσα και κοίταξα πιο προσεκτικά την αράχνη. Δεν είχα ασχοληθεί μαζί της επειδή δεν είχα καταλάβει τον εσωτερικό της δυναμισμό. Το μήνυμα που ήθελε να στείλει σε όλες τις γυναίκες του κόσμου η Bourgeois.Έξω κοντά στο κτήριο Tate η σκιά της αράχνης σκέπαζε δεκάδες επισκέπτες. Σε τρόμαζε η σκιά της. Ένοιωσα τον προβληματισμό της γλύπτριας. Κατάλαβα ότι αντιπροσωπεύει την τεράστια παγίδα στην οποία είχε μπλέξει στα νεανικά της χρόνια όταν παράλληλα με την ανατροφή των 3 παιδιών της ήθελε να τελειοποιήσει την τέχνη της. Ήθελε να δοκιμάσει καινούργια υλικά .Φιλοδοξούσε να ξεπεράσει τα στενά περιθώρια του Σουρεαλισμού. Αντιλήφτηκα τον βαθύ ψυχικό της πόνο όταν δημιούργησε την αράχνη. Πώς η πίκρα ,η απογοήτευση και κυρίως η καταπίεση πυροδότησε την αρχική ιδέα. Της παγίδας Κατάλαβα πώς ζούσαν οι γυναίκες την περίοδο εκείνη. Ένιωσα τον φόβο και την απόγνωση μιας νέας γυναίκας που προσπαθεί να πετάξει αλλά παγιδεύεται στον ιστό της αράχνης. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, ευκολονόητο και προσιτό σε όλο τον κόσμο. Φύγετε όλες έξω από τις δαγκάνες και τον ιστό της αράχνης!
Την αράχνη την ξανασυνάντησα έξω από το Κήπο του Κεραμεικού (Les Jardins des Tuileries )εκεί μπροστά στο Musee du Louvre.Ήταν μόνο διακοσμητική, πιο διακριτική και δεν σε τρόμαζε. Δεν προκαλούσε! Ο κόσμος περνούσε την κοιτούσε αδιάφορα .Δεν την σχολίαζε. Δεν προκαλούσε καμία ανησυχία. Κανέναν προβληματισμό!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 
Helene52
16-04-2008 @ 10:20
Ήμαστε όλοι μπερδεμένοι σε ένα ιστό
αράχνης που πάει από τοίχο σε τοίχο
Μας αρέσει που είναι διάφανο και λιτό
Αγνοώντας την παγίδα που΄ναι από πίσω
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Γιώργος_Κ
16-04-2008 @ 10:30
Καμιά μέρα ρε συ Τζενούλα, δε θέλεις να πάμε παρέα σε κάποια γκαλερί να δούμε τα γλυπτά; ::kiss.::

Όλοι είμαστε παγιδευμένοι στο τρυπάκι της μαμάς αράχνης Αμερικής! Και δεν ξεφεύγουμε όσο ο οργανισμός μας τραβάει τη σπατάλη. Εσύ τι αγόρασες σήμερα ή τι ξόδεψες, ακόμα κι αν ήταν κάτι άυλο, όπως το φιλί;
AlexSAI
16-04-2008 @ 10:51
Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο !!! ::yes.:: ::up.::
jenny
16-04-2008 @ 11:01
File Giorgo!simera efaga me dyo files ke den agorasa tipota.Ekfrazo avta pu niotho ke den to kano gia paradigmatismo.
Γιώργος_Κ
16-04-2008 @ 11:04
Σωστή Τζένη, αλλά η μαμά αράχνη που κρύβεται εκεί έξω, παραμονεύει .. Εγώ θα την αποκαλούσα Κατάθλιψη, ή αρρώστεια, ή κάτι που μου τρώει τα σωθικά.. ή τα λεφτά!
Σκέψου το! Στην επόμενη gallery, να πάμε παρέα.. μέσα!
Denis
16-04-2008 @ 13:00
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο, Τζέννυ! Ευχαριστούμε! ::yes.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
16-04-2008 @ 13:53
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
panta smile
16-04-2008 @ 13:53
keimeno polu endiaferon!
na sai kala pou t moirasthkes mazi mas!
thn kalhnyxta moy!
::up.:: ::up.:: ::up.::
jenny
16-04-2008 @ 20:46
Sas evharisto pu perasate ke me diavasate.File Giorgo ime stin diathesi su na pama.na duma ke ...na grapsume gia tin idia ekthesi.Rihno to gandi ke perimeno na to paris.
Ναταλία...
17-04-2008 @ 05:39
Πολύ ενδιαφέρον ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο