| |
Είσαι γλυκιά,
όπως γλυκό είναι το μέλι,
που το φτιάχνουνε εκεί ψηλά στα δέντρα.
Όπως τα δέντρα,
που έχουν πάνω τους καρπούς γλυκούς,
καρπούς φρεσκάδας και υγείας.
Είσαι όμορφη,
όπως όμορφο είναι το κάθε τι γύρω μου,
όποτε σε κοιτάζω στα μάτια.
Όπως τα μάτια σου,
που έχουν το χρώμα τ' ουρανού,
και που έτσι νοιώθω να πετώ εκεί ψηλά,
μαζί τους.
Είσαι έρωτας,
όπως ο έρωτας Αυγερινού και Πούλιας,
που όσο είσαι μακριά δε σε χορταίνω,
μα σαν γλυκά σε συναντώ για λίγο,
όλα λάμπουν.
Όπως λάμπουν μάτια μου,
τα μάτια σου,
όταν χαμογελάς και εγώ δε σε χορταίνω.
Είσαι εσύ,
εσύ που μου 'χεις κλέψει,
τις στάλες λύπης που αχνά είχα στα μάτια.
Είσαι εσύ,
που για εσένα ένα "όπως" δεν υπάρχει.
Που η μοναδικότητα,
πάνω σου βρίκε ζεστασιά και ξαπωσταίνει.
...μα εγώ τι έχω,
σκόρπιες τις λέξεις που αργά τις κάνω ποίημα,
και είναι τι κρίμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
