ingion1
17-04-2008 @ 10:12 | πολυ ομορφο.ευχομαι να τους θυμασαι παντα με αγαπη και
τις ομορφες στιγμες που ζησατε μαζι. | |
Γιώργος_Κ
17-04-2008 @ 10:13 | ::kiss.:: Πολύ πολύ ωραίο!!!!!!! | |
Γιώργος_Κ
17-04-2008 @ 10:14 | αν εχει χαθει με αδικο τροπο
το αλλο σου μισο
πηγαινε στην θαλασσα και κοιτα
προσεκτικα το δειλινο...
θα ακουσεις να σου λεει σ΄αγαπω....
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
zennoula
17-04-2008 @ 10:35 | αν εχει χαθει με αδικο τροπο
το αλλο σου μισο
πηγαινε στην θαλασσα και κοιτα
προσεκτικα το δειλινο...
θα ακουσεις να σου λεει σ΄αγαπω
την συμπαθεια μου
νασαι καλα
::hug.:: ::kiss.:: | |
dolcevita
17-04-2008 @ 11:13 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.. ::rol.:: | |
iokasth
17-04-2008 @ 11:32 | Το ένιωσα... λέξη, λέξη. Περνάω δύσκολα αυτόν το καιρό,
και εγώ προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου,εχασα πρόσφατα αγαπημενο μου πρόσωπο.
Σου εύχομαι ότι καλλίτερο.
ΝεφΕλλη. | |
amylee
17-04-2008 @ 11:43 | ευχαριστω επισης ::cry.:: | |
CHЯISTOS P
17-04-2008 @ 11:56 | 'Εχεις δύναμη και αυτοπεποίθηση, τα καλύτερα όπλα για μια αρχή ! Η γραφή σου υπέροχη ! Μπράβο ! | |
Ιππαρχος
17-04-2008 @ 12:13 | Χείμαρρος είσαι, το διάβασα χωρίς να πάρω ανάσα. Τίποτα δεν έχω να σου πω, παρά μόνο κουράγιο.
"Μην αγαπάτε πρόσωπα και μορφές, γιατί θα τις αφανίσει ο θάνατος, να αγαπάτε ψυχές γιατί αυτές θα τις ξαναβρείτε" λέει ο Ουγκώ. Έχει δίκιο, αλλά αυτό μάλλον το ξέρεις ήδη... | |
amylee
17-04-2008 @ 12:18 | εχω να κοιμηθω πολυ καιρο κι αν κλεινω τα ματια παλι νιωθω κομματια
γιατι αυτοι που φευγουν χωρις λογο σε πληγωνουν και την απαντηση στο γιατι δεν θα την μαθεις ποτε | |
Αγνή
17-04-2008 @ 22:28 | λέξη λέξη...
| |
Αμαζόνα
18-04-2008 @ 03:50 | Έχασα κάποιον δικό μου πρόσφατα κ μπορώ να καταλάβω πως νιώθεις...Έγινα κ εγώ...κομμάτια... Αποφάσισα όμως να κρατήσω κ να θυμάμαι για πάντα αυτά που ζήσαμε μαζί, αυτά που μου χάρισε κ να προσπαθώ να προχωρώ μπροστά κ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. ::blush.:: ::sad.:: ::lost.:: | |
de la flores
20-04-2008 @ 04:27 | ::hug.:: Ήσουν χλωμός και παγωμένος
ανέκφραστος και ξαπλωμένος μέσα στο ξύλο....
επάνω σου λευκά λουλούδια
κι από ψηλά τα αγγελούδια
κάπου ισως να δα κι ένα φίλο...
Μάτια υγρά και πικραμένα κοιτούσαν τάχα προδωμένα
απ του εκτελεστή το ζήλο!
Μα εγώ δεν έκλαψα τη θλίψη μα κράτησα τα δάκρυά μου
για να ποτίζω την ελπίδα,
μήτε τραγούδησα τον πόνο μα κράτησα και τη λαλιά μου
για να ζητάω μια ηλιαχτίδα.
Μόνο σε έντυσα, σε στόλισα...
άδειο κουφάρι κι εσύ κι εγώ [ τα πάντα είναι αμοιβαία]
σκέψεις αισθήματα φωνές ένα κουβάρι τόσο σφιχτό,
μ αυτό θα υφάνω μια πεμπτουσία γενναία.
Τόσο γενναία που θα γελάει....κάθε που η ζήση μας προσπερνάει. | |
de la flores
20-04-2008 @ 04:37 | Κείνο το βράδυ που φυγες για παντα σ άλλο κόσμο
και με λεβάντες σ έντυσα, σε σκέπασα με δυόσμο
έτσι όπως κοιτόσουν ψυχρός και ξαπλωμένος...
μου φάνηκε ο άνθρωπος αιώνια προδωμένος!
Ασήμαντος κι ανήμπορος μπροστά στο θανατό του
τη μόνη βέβαιη στιγμή στο βιογραφικό του......
::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
μετά όλα είναι πιο απλά!!!!! φιλιά μικρούλα. | |
amylee
21-04-2008 @ 05:39 | ::cry.:: ::love.:: | |
 |
