stixoi.info: Τα ποτήρια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τα ποτήρια

στο Νικόλα...

Θεέ μου, πώς θα το πιω πάλι και αυτό το ποτήρι;
Μπροστά μου απλώνεται σκοτεινό και ατέλειωτο το τραπέζι με τα ποτήρια.
Πώς θα το πιω πάλι;
Μώρανέ με Θεέ μου, αν χρειαστεί, μώρανέ με να μην καταλάβω τη στιφάδα και την πίκρα του…
Δίπλα μου στέκονται σε πολυκαιρισμένο ταμπλά τα άδεια ποτήρια, τα ως τα τώρα πιωμένα, αλλά καθόλου παρηγοριά δεν είναι
Άντεξα τότε;
Δεν ξέρω…
Και αυτή η βαθιά ρυτίδα στο μέτωπο; Από την προσπάθεια να τα πιω είναι;
Ναι, σαν να θυμάμαι κάτι τώρα…ναι, από τότε…
Πώς να το πιω ετούτο το ποτήρι;
Στο τραπέζι επάνω απλώνονται δεκάδες άλλα ποτήρια
Αλλά ας μην τα κοιτώ καλύτερα
Ας συγκεντρωθώ στο ένα, σε αυτό που πρέπει τώρα να πιω
Αχ! Όχι!
Δεν μπορώ!
Ζαρώνομαι λες και αν μικρύνω το εμβαδόν μου, θα ναι μικρότερη η πίκρα
Έλα Εαυτέ, στάσου δυνατή πάλι! Μπορείς όπως μπόρεσες!
Μα ποιον πάω να ξεγελάσω;
Μώρανέ με!...
Ακόμα θυμάμαι το πρώτο ποτήρι…
Δεν άλλαξε η γεύση του από τότε
Μα ούτε και συνηθίζεται…
Λιγότερο πικρό ή λιγότερο εύκολο κανένα δε θυμάμαι…
Αυτή η κανάτα ποτέ δε αδειάζει
Όλο και κάποιο ποτήρι γεμίζει
Με αυστηρή συχνότητα
Τώρα…τώρα…τώρα….

Μώρανέ με….


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://kalliopi1980.blogspot.com/

poetryf 18-04-2008 @ 00:16	::cry.:: Συγκινητικά ευαίσθητο . . Την καλημέρά μου! ::yes.::
zennoula 18-04-2008 @ 01:07	::up.:: ::up.:: ::up.:: τρυφερο ανθρωπινο
Ναταλία... 18-04-2008 @ 03:14	πολύ καλό ::yes.:: ::up.::
swordfish 18-04-2008 @ 03:32	Τρυφερό ::love.::
elena351 18-04-2008 @ 07:27	::theos.:: ::love.:: ::theos.:: Eisai asteri !!
ψιτ-ψιτ 18-04-2008 @ 07:32	ελα ....θεάκι
Denis 18-04-2008 @ 08:38	\_/ Άντε βίβα! Να πάνε κάτω τα φαρμάκια! ::wink.:: + ::sad.:: + ::yes.::
χάρης ο κύπριος 18-04-2008 @ 08:51	το πρώτο ποτήρι όλοι το θυμόμαστε........... ::wink.::
Aris4 18-04-2008 @ 09:44	Σπαστου τη κι εσυ ..... πετα τα ποτηρια και πιες απ ' την κανατα !!! ::up.:: ::kiss.::
ΑΜΕLIE 18-04-2008 @ 09:50	::whist.::
Maria Olsen 18-04-2008 @ 09:59	Aχ βρε Καλλιόπη... Σκέφτομαι ότι πρέπει να είσαι ειλικρινείς με τους άλλους, κι αν κάποιος σε πλήγωσε να του το δώσεις να το καταλάβει... Έτσι μόνο θα μοιραστείς το ποτήρι της πίκρας σου. Δεν είναι καλό να το πίνεις μόνη σου στο σκοτάδι... ::hug.::
Ενιπεύς 18-04-2008 @ 10:54	Καλλιόπη δώσε μια και σπάσε την κατάτα, κάνε την χίλια κομμάτια. Και αν αυτό δεν γίνεται, αν η κανάτα αυτή είναι μαγεμένη και από τα κομμάτια της αναγεννάται πάλι, βρες αυτούς που χωρίς σκέψη θα έπιναν αν όχι ένα ολόκληρο ποτήρι έστω και μια γουλιά από αυτή. Αυτό πρέπει να κάνεις !! Ποιός μιλάει ε?
artista_k 18-04-2008 @ 11:34	Καλλιοπίτσα... Τα ποτήρια είναι να τα τσουγκρίζουμε πολλοί μαζί και αγαπημένοι, να πίνουμε κρασί, χυμό, πορτοκαλάδα κλπ.... Αν είναι να πίνουμε ...φαρμάκι και μόνοι μας, ε κάλλιο να το γυρίσουμε ανάποδα ή ακόμα καλύτερα να το πετάξουμε να σπάσει κιόλας! Αντε βρε.... ::kiss.:: ::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 18-04-2008 @ 12:28	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ 18-04-2008 @ 15:22	πινε το αφοβα και χαμογελουν τα δακρυα... των σωθικων αναμμα... ::hug.::
D-Asimos 18-04-2008 @ 18:14	Μώρανέ με…. ολα τα λεφτα! που τη θυμηθηκες αυτη τη λεξη? (σου εστειλα προσωπικη προσκληση... μη μας την κοπανισεις) φιλια!
Mικρουλι 19-04-2008 @ 01:56	::up.:: ::up.:: ::up.::
petrogiannis 19-04-2008 @ 17:04	Καλλιόπη, κάθε ποτήριέίναι μια νέα γεύση. Το θαυμασμό μου. ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο