Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271257 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εγχυντρισμός σιωπής
 
Το σώμα καταδίκασαν με αιώνια τιμωρία
Ακτέριστο να κείτεται σε στάση εμβρυακή
Κουλουριασμένο ακίνητο με αίσθηση καμία
Σ' ένα βαθύ κι απόλυτο εγχυντρισμό σιωπής

Το πήλινο καβούκι μου εσύ το διαπερνάς
μονάχα εσύ χιμαιρική κι απόκοσμη μορφή
και την ακινησία μου γλυκό κρασί κερνάς
και μυρμηγκιάζει το κορμί από αίσθηση ζωής.

Πλάσμα του ονείρου εβένινο μ' επιδερμίδα χιόνι
τραβά με από το βαθύ που εγώ έσκαψα μνήμα
δεν μπορώ χωρίς όνειρα, το σώμα μου κρυώνει
και ξανάφερε με στο φως, ήλιο να δω και κύμα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ανώνυμο σχόλιο
04-01-2005
το ποιημα το καταλαβα αυτο ομως το εγχυντρισμό σιωπής..καπως μου εκατσε ποιητη μου..παντως τι να πω αφωνη εμεινα η γυναικα!!!!!-stigmi
χρήστος
04-01-2005
εγχυντρισμός ήταν τρόπος ταφής βρεφών στην αρχαιότητα. τα τοποθετούσαν σε στάση εμβρυακή μέσα σε αγγεία. το ξέρω πολύ βαρύ για τέτοια ώρα αλλά...
Ανώνυμο σχόλιο
04-01-2005
ευχαριστω..οσο για το βαρυ, θα ελεγα πως βαρυτερο ειναι αυτο που νιωθουμε..να σαι καλα -stigmi
Ανώνυμο σχόλιο
04-01-2005
Μπράβο σου βρε Χρήστο...υ π έ ρ ο χ ο...ειδικά τη 2η στροφή την έζησα, τη λάτρεψα, την έμαθα απ' έξω...να'σαι καλά ....Isavella
iShotTheSherrif
04-01-2005
πως σου ήρθε να γ΄ρψεις για κάτι που πληγώνει Χρήστο;
kapnosa-v-ainigma
04-01-2005
Χρήστο! Σύνελθε!!!!! Ποιός μπορεί χωρίς όνειρα? Εσυ που γράφεις υπέροχα γραψε για ενα αερικό που κυνηγά ενα όνειρο.....
χρήστος
04-01-2005
χμ!! μου δωσες ιδέα.
χρήστος
04-01-2005
αυτά που μας πληγώνουν πρέπει να τα γράφουμε ή να τα λέμε Ελενίτσα. ή τουλάχιστον έτσι κάνω εγώ. Να σαι καλά
kapnosa-v-ainigma
04-01-2005
ακου τι ακουω τώρα.......ποιος θα σου δειξει αγάπη μου που ειναι του ονείρου ο δρόμος....Χατζηδάκης.....
Ανώνυμο σχόλιο
04-01-2005
Πολύ όμορφο βρε Χρήστο... κι ας με προλαβαίνεις στους στίχους... γρήγορο μελάνι!!! -Δημήτρης-
Ανώνυμο σχόλιο
05-01-2005
...Μου θύμισες τη στάση που παίρνω όταν πέφτω για ύπνο...ίσως γιατί έτσι μόνο γαληνεύω..νά 'σαι καλά που τό 'γραψες και με λέξεις...
χρήστος
05-01-2005
που σαι βρε Μαρία!! χρόνια πολλά
Ανώνυμο σχόλιο
05-01-2005
χρόνια πολλά!..έχει πρόβλημα το κομπιούτερ στο σπίτι..γι' αυτό χάθηκα
Ανώνυμο σχόλιο
05-01-2005
Μαρία κι εγω αυτό σκεύτηκα μόλις το διάβασα το ποίημα...τη στάση ύπνου...πόνου..΄Νασαι καλά Χρήστο για όσα μοιράζεσε μαζί μας(κι εκτός ποιήματος)...ʼντρη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο