| |
Δεν ξέρεις τι λένε;
Είσαι τόσο εκλεπτυσμένη,
όταν παίρνεις τον έρωτα που δίνουν..
Κολλώντας με τον ένα και τον άλλο..
Δεν ξέρεις τι είναι που ζητάνε;
Τα πόδια σου τώρα στον αέρα..
Δεν τους ακούς που γελάνε;
Τόσους πήρες στο κρεβάτι,
το δικό σου το μονάκριβο..
Δεν μετανιώνεις;
Κι αν πικρά κάποτε μάτωσες,
τώρα δεν νιώθεις;
Αισθήματα δεν έχεις,
πέθαναν πριν καιρό..
Κάποτε με άφησες να στέκομαι εκεί
μαζεύοντας κομμάτια της αγάπης απ'το πάτωμα..
Με άφησες να στέκομαι εκεί..
Για να γίνεις ιερόδουλη..
Γιατί δε σου αρκούσα εγώ..
Μου είπες κάποτε πως η αγάπη είναι αληθινή
κι εγώ τρελλός σε πίστεψα..
Τώρα το κορμί σου πουλάς σε χιλιάδες..
Όταν φτάσεις τα σαράντα,
θα μετανιώσεις τις ώρες που ανάσκελα περνούσες..
Κανείς τότε δε θα θέλει να ξέρει,
Τις ομορφιές σου πια δε θα έχεις..
Τρέχεις να φύγεις, δεν ξέρεις τι κάνεις,
Δε βλέπεις σε πάει στην καταστροφή..
Πήρες τη ζωή σου στα χέρια και την πέταξες..
Δεν το βλέπεις, τα λεφτά σε τυφλώνουν..
Η ζωή σου είναι ωραία, δε βλέπεις πως πονάς;
"Εσύ αν νιώσεις μόνος κι έρημος,
ξέρω που μπορείς φίλε να πας..
Θα σου κάνει παρέα ως το πρωί,
φτάνει πλούσιος να'ναι ο παράς.."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
