| |
[I][B]Δεν γνωρίζει κάνεις τ’ όνομα σου
Κυκλοφορείς παντού σαν αριθμός
Στην τράπεζα, στο Ι.Κ.Α, στη δουλεία σου
Γι’ αυτούς είσαι ένα πιόνι δυστυχώς
Κανένας πια δεν σε υπολογίζει
Σε έχουν καταντήσει νούμερο
Το γράφει πάνω κι ταυτότητα σου
Εξήντα πέντε, τριάντα πέντε, ενενήντα οχτώ
Αριθμός είσαι για ‘κεινους
Δεν σε ξέρουνε αλλιώς
Έχει σβήσει τ’ όνομα σου
Απ’ τη μνήμη δυστυχώς
Τριγυρνάς σαν την κατάρα
Μες’ την έρημο Σαχάρα
Κάπνισες πολλά τσιγάρα
Κι όλα τα ‘κανες γαργάρα
Δεν γνωρίζει κάνεις τ’ όνομα σου
Είσαι ένας ακόμη αριθμός
Απρόσωπη είναι η ματιά σου
Και ‘χει μείνει στην άκρη ο θυμός
Γι’ αυτούς που σε παίζουν στα ζάρια
Που σε στήνουν στον τοίχο ξανά
Όλο χάνεις του δρόμου τα χνάρια
Κι ζωή σου σαν τρένο περνά[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
