stixoi.info: το ταξιδι του αστροκοριτσου [μερος τριτο]

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

το ταξιδι του αστροκοριτσου [μερος τριτο]

φυσικα για την δεσποινα και ειδικη αφιερωση σημερα στις κορες του χαρη

Η ωρα περνουσε με τη συζητηση που ειχαν οι τρεις φιλοι πια και ηταν τοσο ωραια μεσα στον κηπο με τα αστρολουλουδα
-ωραια η κουβεντα σοφη Αρκτε αλλα πρεπει να φυγουμε μας περιμενουν ακομα μεγαλες αποστασεις στον ουρανιο θολο, ειπε ο Δρακοντας σε καποια στιγμη του λογου
-μα περιμενε ακομα λιγο σερ Δρακε ειπε το κοριτσακι ειναι τοσο ωραια
-οχι μικρουλα μου, ειπε ο Δρακος, εχουμε μεγαλο ταξιδι και ακομα δεν ειμαστε ουτε στην αρχη
- καλα ειπε η μικρουλα καπως κατσουφιασμενη που θα εφευγε απο τον κηπο της γιαγιας Αρκτου
-μην στεναχωριεσε μικρουλα μου ειπε η Αρκτος οπου και να πας στον ουρανο εγω θα ειμαι μαζι σου ακομα και στον νοτιο ουρανο να πας θα ειναι ο αδερφος μου ο Σταυρος του Νοτου που θα σε προσεχει
η μικρουλα αναθαρρησε της αρεσε που ηξερε πως παντα η γιαγια Αρκτος θα ηταν μαζι της ουπου και αν ηταν γιατι ηταν σοφο αστερι και ηξερε τοσα πολλα για τον κοσμο και τον Ουρανο
-ευχαριστω ειπε με χαρα τωρα που θα ξερω πως θα εισαι κοντα μου δεν φοβαμαι τιποτα
-μικρουλα μου ειπε η Αρκτος ποτε στην ζωη σου δεν πρεπει να φοβασε κι οταν καποτε θα χρειαστει να φοβηθεις να θυμασε πως η αναμνηση μιας ευτυχισμενης στιγμης ενος φιλου μια ωραιας εκδρομης θα ειναι παντα κοντα σου να διωχνει τον φοβο και να ξερεις πως ο φοβος δεν ειναι τιποτα αλλο παρα η ελλειψη των ωραιων αναμνησεων
με αυτα τα λογια η Αρκτος ξεπροβοδισε τους δυο φιλους που ξεκινησαν το μεγαλο ταξιδι για τον καμπο του Ουρανου και πισω τους η γιαγια Αρκτος του ξεπροβοδισε στελνοντας τους μεχρι την πορτα τις ομορφες εγγονες της τις Υαδες
Ετσι οι δυο φιλοι ξεκινησαν το μεγαλο ταξιδι στον Ουρανο ηταν τοσο ωραιοι οι τοποι που περνουσαν και στεκονταν πολλες φορες να ξεκουραστει ο Δρακος που το κοριτσακι δεν ηθελε να φυγει ομως η επιμονη του φιλου της την αναγκαζε να φυγει
-ασε με λιγο ακομα Δρακε !!! δεν βλεπεις τι ωραια που ειναι εδω;;
-ακομα δεν ειδες τα ωραιοτερα γι αυτο λες της ελεγε συνεχεια εκεινος...
Μια μερα καθως συνεχιζαν το μεγαλο αυτο ταξιδι τους στον ουρανιο καμπο φτασαν σε ενα μεγαλο και λαμπερο παλατι , ηταν το παλατι του πριγκιπα Βεγα ενος ομορφου πριγκιποπουλου που ζουσε σε αυτο το ανακτορο μαζι με την αδερφη του την πριγκιπισσα Λυρα
-ααα, ειπε το κοριτσακι, τι ειναι εδω, πολυ ωραια ειναι
-εδω ειναι το ανακτορο του πριγκιπα Βεγα και της πριγκιπισσας Λυρας της αδερφης του εδω θα κοιμηθουμε αποψε
μπηκαν στον ανακτορο και στην πορτα τους περιμενε ο ιδιος ο Βεγας
-καλως ορισες αρχοντα Δρακε μαζι με την μικρη σου φιλη καλως ορισατε στο αρχοντικο μου η αδερφη μου κι εγω ειμαστε στην διαθεση σας
-σε ευχαριστουμε πριγκιπα Βεγα απλως και μονο θελουμε να ξεκουραστουμε εδω αποψε και αυριο να φυγουμε
-στους ορισμους σου σοφε υπηρετη του Πολικου αλλωστε οι φιλοι των φιλων μου ειναι παντα ευπροσδεκτοι
το κοριτσακι κοιτουσε εκθαμβο ολη την ωρα το ομορφο ανακτορο του πριγκιπα Βεγα και οταν μπηκαν στην αιθουσα του φαγητου εκει εμεινε ακομα περισσοτερο εκθαμβο απο τις ομορφιες εκεινου του χωρου μα περισσοτερο απο την ομορφια της πριγκιπισσας Λυρας που καθοταν σε εναν θρονο φτιαγμενο απο αστεροσκονη
-λοιπον ειπε ο Βεγας νομιζω πως ηρθε η ωρα του φαγητου ας καθησουμε ειπε και χτυπισε τα χερια του και τοτε απο χιλιαδες πλευρες πολλα πεφταστερια που ηταν υπηρετες του ηρθαν και σερβιραν τα φαγητα στην τραπεζαρια του πριγκιπα
-ειναι ωραιο το φαγητο κοριτσακι; ρωτησε η πριγκιπισσα Λυρα την μικρουλα
-μα φυσικα ειπε εκεινη ολα ειναι τοσο ωραια εδω μεσα !!!
-λοιπον ειπε ξανα η Λυρα θα μας πειτε απο που ερχεστε και που τραβατε;
-ερχομαστε περα απο την ακρη της θαλασσας απο το μεγαλο νησι που ζουν οι Ιπποτες του αρχοντα Ποταμου και παμε μαζι με τον Δρακοντα περα απο την ακρη της Μητερας Θαλασσας για να δω και εκει τους τοπους...
τα δυο αδερφια κοιτουσαν εκστατικα καθως ακουσαν το μεγαλο τολμημα των δυο φιλων
-μα καλα ειπε η Λυρα θα κανετε τοσο μεγαλο ταξιδι;;
-φυσικα ειπε το κοριτσακι
-δεν φοβαστε ειπε η Λυρα
-οχι γιατι ο φοβος υπαρχει οταν χανονται οι αναμνησεις κι εγω μεσα μου βαθεια κραταω την αναμνηση της επιθυμιας μου να γνωρισω τον κοσμο


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή στον ποταμο του γαλαξια Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://bookchoolic.blogspot.com/

poetryf 22-04-2008 @ 02:53	Πόσο γλυκά και όμορφα γράφεις Γιάννη μου!!! ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ !! !!! ! !!! ! !! !!! ::hug.:: Το δε φινάλε... Εξαιρετικό!
ΕΛΕΝΗ21 22-04-2008 @ 02:43	'Εχουμε κι εμείς παιδιά, εντάξει Ιωάννη ? Και τώρα που δεν έχει η μονάκριβη, γλυκειά μου κόρη, σχολείο, θα της τυπώσω το παραμύθι σου, τα βράδια να το διαβάζει ... Σου εύχομαι ολόψυχα, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα !
panta smile 22-04-2008 @ 02:59	οχι γιατι ο φοβος υπαρχει οταν χανονται οι αναμνησεις κι εγω μεσα μου βαθεια κραταω την αναμνηση της επιθυμιας μου να γνωρισω τον κοσμο gatouli mou einai panemorf xanomai kapou anamesa ston ourano kai stasteria...me mageyei to paramy8aki sou!! den xreazetai an eisai paidi gia na diavazeis kati toooosoo paramu8enio!!!!!!!!!!!!!na sai kala! thn ::love.:: kai t a filia mou ateleiwto mwraki! ::theos.:: ::theos.::
Helene52 22-04-2008 @ 03:20	Με τα κορίτσια και εγώ!!!!!!! Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
χάρης ο κύπριος 22-04-2008 @ 04:04	Κύριε γάτε . Ευχαριστούμε για την αφιέρωση και πιο πολύ για το παραμύθι. Μας το τύπωσε ο παπάς μας και το διαβάζουμε αλλά μαλλώνουμε ποια το λέει πιο καλά. Με αγάπη οι κόρες του Χάρη Ιπτάμενε έκανες τις 3 χάρη-τες μου χαρούμενες σήμερα. Ταξίδεψαν και αυτές μαζί με την Δέσποινα. ::smile.::
elli!! 22-04-2008 @ 04:46	πολύ ωραίο!! ::yes.::
aprobleptos 22-04-2008 @ 06:11	μια μονο λέξη Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο! ! ! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
iptamenos_gatos 22-04-2008 @ 07:00	ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ Η ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΙΔΙΚΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ... ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑΚΙΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΚΟΡΙΤΣΟΥ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.....
ΕΛΕΑΝΝΑ 22-04-2008 @ 09:15	::kiss.:: α ρε Ιωάννη.. ::kiss..όταν δεν παίζεις το γάτο ..είσαι μεγάλη ψυχή.υπέροχο παραμύθι. ::yes.::
Maria Olsen 22-04-2008 @ 13:42	Nαι ρε συ, είσαι ποιητική ψυχή και καλός παραμυθάς, προχώρα να σε διαβάζουμε κι εμείς οι μεγάλοι ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο