| |
Tα μάτια ανοίγει η ψυχή μες στην αυγή και βλέπει
Στο πρώτο φώς μιά ξέχωρη ονειροφαντασιά
Σαν του τυφλού που ξύπνησε στου σκοταδιού τη σκέπη
Και γύρω απο τα βλέφαρα του παίζει μια δροσιά
Πριν το παράπονο ειπωθεί,βαθιά η χάρα τ’αλλάζει
Στην αγκαλιά σηκώνει τη,κι ώρα πολλή σφιχτά
Στα χείλη πάνω τη φιλεί,αγγίζει και μαλάζει
Κι απ’τον έρωτα τα μάτια μου ειναι διπλά ανοικτά
Θαρρώ νεράιδες μου μιλάν με ρόδινα τα χείλη
Θαρρώ δώρο,αφιέρωμα κι ήρθε στα λόγια μου καιρός
Θαρρώ πως ο Θεός μύνημα κρυφό μου έχει στείλει
Πότε τ’ακούω σα φανερό και πότε με ζώνει σκιρτημός
Αντάμα πάνω στο κορμί κρατώντας με απ’το χέρι
Με γλύκα με τραβά,τυλίγοντας με,σα νάμουνα παιδί
Για να μου δείξει με σειρά εκείνα που η ψυχή ακόμα δεν τα ξέρει
Ποθώντας την,ολόδροση να την γευτεί,τη δόξα της να δεί
Κι εγώ κοιτώ,ξανακοιτώ που αδιάκοπα τυλίγει
Ψηλή νεφέλη ευωδερή,στυλά,γυρίζει ένας καπνός
Το χέρι μου,που εθάρρεψε τη Γένεση ανοίγει
Στο χέρι μου ο Παράδεισος σα ν’άνοιγε τερπνός
Και κει που ακέριος χαίρομαι,αιφνίδια απο βαθιά μου
Νιώθω σ’όλα τα μέλη μου να πάσχει ν’ανεβεί
Μια προφητεία που αντηχεί ακράτητη στ’αυτιά μου
«και σε μες στη ψυχή ο έρωτας θα σε διαβεί»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
