Αυτό το ποίημα το έγραψα πριν από χρόνια. Πολύ θα ήθελα να το μελοποιήσω, αλλά αν και κάτι ξέρω από μουσική ποτέ δεν είχα καμμιά έμπνευση για ...συνθέτρια. Ελπίζω να βοηθήσει κάποιος που μπορεί, αν βέβαια αρέσει σε κανένα...
Επανασύνδεση
Ας ζούσαμε ως την αιωνιότητα
αυτή τη ζεστή νύχτα την ανέλπιστη,
που οι δείκτες του ρολογιού σταμάτησαν
κι αντίθετα γυρίζοντας μας έφεραν
σ’ αλλοτινή εποχή που πρωτοσμίξαμε…
Όσες λαβωματιές μας πλήγωσαν
έσβησαν στη στιγμή και χάθηκαν,
καθώς στο κάστρο που ανάμεσά μας χτίζαμε
κερκόπορτα δειλής ελπίδας άνοιξε,
απ’ το βουητό της θάλασσας το υπόκωφο
που τη σιωπή της μοναξιάς μας έσχισε…
κι από εκεί σαν διψασμένες γλίστρησαν
οι ψυχές και τα κορμιά μας κι έσμιξαν.
--------------------------------------------------------
Αγάπη, ευλογημένη, πόσο μου ΄λειψες…
17 Αυγούστου 1992
[align=center][/align][align=center][align=center][/align][B][/B]
