| |
Κάθε που ξημερώνει
Επτά λόγχες
Γυρνάν τα σωθικά
Το φως διαπερνά
Σε φουσκώνει
- πως σκάει το ρόδι; -
Συ βλασταίνεις φτερά
Μυρίζεις γη κι αναγέννηση
Τα λουλούδια
- ναι στριγγλίζουν -
Γίνεσαι στρατάρχης οργιλός
του κόκκινου
Αυτοκράτωρ-ποιητής
του γαλανού
Γελάς βροντερά
Στα κηρύγματα ψευδαποστόλων
- περί αγάπης -
Εκστασιαζόμενη παρθένα
Ρουφάς τον αέρα
Πάντα πρώτη φορά.
Γυρνάς και κρατάς
Το αντικείμενο της λατρείας σου
Βαθιά στα ανοιχτά σου μέλη
Χωρίς να υποψιάζεσαι
Τις κοψιές του
Άσπρου μέταλλου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
