| [align=center]Ένα μικρό παιδί στα μάτια μάς κοιτάει
Δεν έχει τίποτα, κανέναν να ζηλέψει
Μπορεί ακόμα όλα τ' αστέρια (στα χέρια) να κρατάει
Με μια αθώα, γλυκιά ματιά μπορεί να μας μαγέψει
Είναι ελεύθερο το πνεύμα του, δεν έχει πόνους και καημούς
Τον κόσμο θέλει να γνωρίσει που του φαντάζει ξένος
Βλέπει έναν άνθρωπο χαμένο να κλαίει-στην άκρη- με λυγμούς
Του πόνου τα δεσμά λυγίζει μ' αγάπη φορτισμένος
Εκπέμπει αισιοδοξία στους "μεγάλους"
Που μόνο του τον άφησαν τον ξένο
Και ξετυλίγεται της καρδιάς του ο παράπλους
Η θάλασσα ήρεμη μπροστά και το σχοινί λυμένο
Καλό ταξίδι νέε καπετάνιε
Μα να προσέχεις της κακίας την πλυμμήρα
Τα ξόρκια μην ξεχάσεις ποτέ μάγε
Και μη σε παρασύρει των Σειρήνων η κινύρα...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|