Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεταβολές Β
 "Η απόσταση για τον έρωτα είναι ότι ο άνεμος για τη φωτιά: Σβήνει τη μικρή, φουντώνει όμως τη μεγάλη" Β. Ουγκώ, Οι Άθλιοι
 
Β. Η θάλασσα

Κάποτε η θάλασσα ριγούσε στο άγγιγμά σου
καθώς στεκόσουν ξυπόλητη πίσω απ’ τη γραμμή του κύματος
σαν να το προκαλούσες να ξεπεράσει τα όριά του
κι αυτό στην αρχή δειλά δειλά σε πλησίαζε
και αποσυρόταν δυο και τρεις φορές
πριν τελικά σε αγγίξει
και τρέξει ντροπαλά στην αγκαλιά της μητέρας
λες και το έστειλε εκείνη να φιλήσει τα πόδια σου

Γελούσες τότε και άραγε ήταν τυχαίο
που την ώρα εκείνη διάλεγε ο ήλιος για να δύσει;
Πόσο σου άρεσε η θάλασσα τη νύχτα
όταν δε μπορούσες να διακρίνεις πού τελειώνει
και πού αρχίζει ο ουρανός
Κοιτούσες στον ορίζοντα ένα φως
κι αναρωτιόσουν αν ήταν πλοίο ή άστρο
Και έτσι όπως έλαμπες μέσα στο σκοτάδι σκεφτόμουν
ότι αν υπάρχει ζωή σε εκείνο το φωτεινό σημάδι
την ίδια θα έχει απορία προς το μέρος μας κοιτώντας

Κι ο φάρος να αναβοσβήνει στο ρυθμό της καρδιάς σου
σαν να έχει αποκτήσει ο ίδιος ζωή
ή σαν να είναι ο φαροφύλακας ερωτευμένος



Τώρα η θάλασσα μάταια σε αναζητά
εξαπολύει τα κύματα για να σε βρουν
μα είναι χρόνια που δεν είσαι πια εκεί
τα χνάρια σου έχουν πια σβήσει
από κάποιο κύμα που την ομορφιά τους δε σεβάστηκε

Τώρα ο ήλιος δύει διεκπεραιωτικός στην ώρα του
η απουσία σου ακόμα και το ηλιοβασίλεμα
κάνει να φαίνεται άχρωμο και αδιάφορο
Και η γραμμή του ορίζοντα συγκεκριμένη και συμπαγής
για να μη μπορεί κανείς να πλεύσει προς τη δύση
και να ανέβει κατά λάθος στου ουρανού τα μέρη

Τώρα τα καράβια δυσκολεύονται να φτάσουν
έχει εκλείψει το φως που τα οδηγούσε
Και ο φάρος αυτόματος και άψυχος
καταδικασμένος στην αιωνιότητα
να μετράει εφτά και να ανάβει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 30
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
poetryf
02-05-2008 @ 01:28
Δήμητρη μου κάθε φορά που σε διαβάζω, αναγεννιούνται μέσά μου τυφώνες συναισθημάτων... ::yes.:: ::kiss.::
AndreasChristodoulou
02-05-2008 @ 01:29
Φοβεροι στιχοι
αγγιζουν τη ψχή
νασαι καλα να γραφεις τετοια και καλυτερα

κώστας νησιώτης
02-05-2008 @ 01:29
απο την αρχή ως το τελος αψεγάδιαστο

Ευγε και πάλι εύγε
ψιτ-ψιτ
02-05-2008 @ 01:29
επειδη παντα ηθελα να γινω φαροφυλακας
σου βαζω....10΄
ΕΛΕΝΗ21
02-05-2008 @ 01:30
Καλημέρα Δημήτρη. Υπέροχος και σήμερα .... Όπως κάθε φορά, άλλωστε ...
Ιχνηλάτης
02-05-2008 @ 01:31
Είσαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Σε παραδέχομαι!!!!
Helene52
02-05-2008 @ 01:37
Καταπλητικό !!!!!! όπως πάντα δηλαδή ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου ::hug.::
NIK-TSIK
02-05-2008 @ 01:58
πόσο δυνατά και πονεμένα γράφεις για την απουσία...σαν ξυράφια κόβουν τα σκίτσα της γραφής σου ::up.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
02-05-2008 @ 02:02
Γελούσες τότε και άραγε ήταν τυχαίο
που την ώρα εκείνη διάλεγε ο ήλιος για να δύσει;.....


υπεροχο........... ::love.:: ::up.:: ::up.::
AlexSAI
02-05-2008 @ 02:22
Την καλημερα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::up.::
Nefeligeretis
02-05-2008 @ 02:24
Μπράβο Δημήτρη, τέλειο! ::yes.::
arpistre
02-05-2008 @ 03:42
όλο καλό,
η προτελευταία σου παράγραφος
νομίζω ξεχωρίζει κατά πολύ
swordfish
02-05-2008 @ 03:44
Aπλά υπέροχο!!
Αγνή
02-05-2008 @ 04:08
μέρα τη μέρα σχηματιζόταν το τοπίο
της απουσίας της
..
πικρό, πειθαρχημένο!!
Ναταλία...
02-05-2008 @ 04:48
Κι ο φάρος να αναβοσβήνει στο ρυθμό της καρδιάς σου
σαν να έχει αποκτήσει ο ίδιος ζωή
ή σαν να είναι ο φαροφύλακας ερωτευμένος

απλά υπέροχο ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Στιχομανής
02-05-2008 @ 05:11
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΩ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΤΟ ΜΠΡΑΒΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ!!!
Στιχομανής
02-05-2008 @ 05:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tinios
02-05-2008 @ 05:25
Πραγματικά έξοχο Δημήτρη!
το κορίτσι του Μαι
02-05-2008 @ 06:00
ΥΠΕΡΟΧΟ και αυτο ::theos.::
ΓΡΑΦΕΙΣ ΛΕΜΕΕΕΕ ::up.::
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σου ευχομαι με υγεια και πολλα υπεροχα σαν αυτα ::yes.::
heardline
02-05-2008 @ 06:56
ένας φάρος, ανάβει - σβύνει
μέ το βράδυ ανάβει
που' ναι το πυχτό σκοτάδι
μέ το πρωϊνό χαδάκι σβύνει
που το φως ζωή μας δίνει

Πολύ αβρές εικόνες
και περπατησιές, στης φαντασίας τα μέρη


Ιππαρχος
02-05-2008 @ 07:13
Σας ευχαριστώ! Heardline με πέντε σειρές μόνο νικάς τις πολλές τις δικές μου! Πόσο όμορφοι είναι οι φάροι...
::blush.::
Mικρουλι
02-05-2008 @ 08:36
Δημητρη ΤΕΛΕΙΟ!!
Απίστευτες εικόνες!!
Μπραβο σου!!
::up.:: ::yes.:: ::love.::
panta smile
02-05-2008 @ 13:21
Τώρα η θάλασσα μάταια σε αναζητά
εξαπολύει τα κύματα για να σε βρουν
μα είναι χρόνια που δεν είσαι πια εκεί
τα χνάρια σου έχουν πια σβήσει
από κάποιο κύμα που την ομορφιά τους δε σεβάστηκε

olo yperoxo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
me taksidepses!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
jilan
02-05-2008 @ 13:40
Η άμμετρη ποίηση σου......
έδωσε χίλλιες έντυπώσεις στην ψυχή μου
Μπραβο Δημήτρη
nirbana
02-05-2008 @ 14:16
Τώρα τα καράβια δυσκολεύονται να φτάσουν

να' σαι καλά..ένα αριστούργημα είναι... ::hug.::
oneireutis
02-05-2008 @ 14:27
Πάρα πολύ όμορφο φίλε Δημήτρη... Συνέχισε έτσι...
whitetiger
03-05-2008 @ 02:28
Eίναι ό,τι πιο όμορφο έχω διαβάσει!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιππαρχος
03-05-2008 @ 02:59
Ευχαριστώ παιδιά, πάρα πολύ. Μου δίνετε δύναμη...
χρηστος καραμανος
03-05-2008 @ 05:39
Ενα μεγάλο μπράβο!
nuxtolouloudo
09-08-2008 @ 09:49
Ποίηση...!Αυτό θα πεί.....ποίηση..! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο