| ʼλλο δεν έχω υπομονή να περιμένω
Ό χρόνος μου έγινε κομήτης και πεθαίνει
Όσο κι αν ψάχνω τελικά και επιμένω
Τόσο περνάει η ζωή και ξεμακραίνει
.
Δεν έχω άλλα μυστικά ν' αποκαλύψω
Όσα κι αν έκανα ποτέ δεν εξηγούνται
Θέλω τα λάθη μου στο αίμα να εξαγνίσω
Και ν αγκαλιάσω τις στιγμές που με θυμούνται
ΡΕΦΡΕΝ
Δεν εξισώνονται το όνειρα με πράξεις
Κι όσα κι αν ήθελα το έχασα για πάντα
Μην με ζητήσεις από ανάγκη, μην με ψάξεις
Θα είμαι πάντα μια στροφή σε μια μπαλάντα
Δεν ξημερώνονται οι νύχτες με αγάπες
Κι όσο κι αν βρέχει δεν δροσίζονται οι μέρες
Οι Κυριακές μου είναι πάντοτε φευγάτες
Και πεθαμένες οι Τετάρτες κι Δευτέρες
..
ʼλλους δεν έχουν πια ορίζοντες τα μάτια
Πίσω από γρίλιες κομματιάζονται οι μήνες
Όσα κι αν μάζεψα της νιότης μου κομμάτια
Ποτέ δεν ένωσα του χρόνου μου τις μνήμες
.
Δεν έχω άλλα μονοπάτια να βαδίσω
Πάνω στις θάλασσες απλώνομαι και πάω
Θέλω ξανά απ' το μηδέν να ξαν' αρχίσω
Και να αρχίσω πάλι μόνος να πετάω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|