| |
Τα φτερά σου που δεν πέταξαν ποτέ πάλι κοιτάζεις
και το άλμα σου να κάνεις δε διστάζεις
μέσα στο όνειρο γνωρίζεις ουρανούς
και μας κοιτάζεις εδώ κάτω όλους μικρούς
όλη η πόλη σε κοιτάζει να πλανιέσαι
όμως τα βλέμματα σε κάνουν να ξεχνιέσαι
και στον ήλιο πιο κοντά όλο ζυγώνεις
το κερί σου από τη ζέστη πάλι λιώνεις
[B]R
μονάχη σκέφτεσαι στον ύπνο σου πετιέσαι
με μία σκέψη μόνο μία τυρανιέσαι
αναρωτιέσαι τι θα δεις σ' αυτό το μπλε
με τα φτερά σου που δεν πέταξαν ποτέ
αναρωτιέσαι αν μια μέρα θα μπορέσεις
όλο τον κόσμο σ' ένα βλέμμα να χωρέσεις
και σαν αστέρι να τον βλέπεις πως σ' αρέσει
μα δεν μας είπες την ευχή άμα θα πέσει[/B]
τα φτερά σου που δε πέταξαν πάλι χαιδεύεις
τον περίγυρο συνέχεια αποφεύγεις
για να μπορέσεις ότι πιο πολύ ποθείς
και κάποια μέρα έτσι ν' απωγειωθείς
μέσα απ' το όνειρο κοιτάς μόνο το πλήθος
μέσα στα σύννεφα ο απόλυτος σου μύθος
να μην ξυπνήσεις μόνο εύχομαι αλήθεια
γιατί είναι ωραία εκεί ψηλά στα παραμύθια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
