| |
| | Διπλό όραμα ζωής |  | | |
Είναι σκοτάδι,
με βλέπω να ακολουθώ ένα μονοπάτι,
και νιώθω μόνη, τελείως μόνη...γιατί δε σ'έχω κοντά μου...
Μακάρι να μην σε γνώριζα ποτέ μου....
Μακάρι να μην σε έβλεπα ποτέ μπροστά μου...
Νιώθω μια ανασφάλεια αποπνιχτικά να μ' αγκαλιάζει,
Νιώθω μια μαύρη σκιά απ' τη ζωή να με αρπάζει,
έναν φόβο να με κυριεύει με δύναμη,
την ίδια δύναμη μ'αυτην που είχα όταν σ'αγαπούσα...όταν είμασταν μαζί...
και για όλα φταις εσύ....
κάποτε νόμιζα πως φώτιζες τη ζωή μου,
κι όμως έκανα ένα αβάσταχτο λάθος
γιατί στην πραγματικότητα,
εσύ ήσουν που την έριξες στο απόλυτο σκοτάδι...
τίποτα δεν υπάρχει τώρα πια γύρω μου...
τα πάντα μοιάζουν να 'χουν μαραζώσει...
δε θέλω να το ζω άλλο αυτό...
δε την θέλω πια την αγάπη,
δε τον θέλω πια τον έρωτα...
Θέλω να φύγει απ' την ψυχή μου ο πόνος, η δυστυχία, η ανένδοτη μελαγχολία...
κι όλα αυτά γιατί η αγάπη σου ήταν μια ουτοπία...
όλοι λένε ότι ο έρωτας είναι μια ακαταμάχητη αδυναμία...
που νομίζεις ότι το απαιτεί η συγκυρία...
Κι όμως θα αποδείξω το αντίθετο...
Γιατί το ξέρω βαθιά μέσα μου...πως κάποια μέρα θα σε ξεπεράσω...
ακόμη κι αν μου είναι δύσκολο, εγώ θα σε ξεχάσω... γιατι έχω μάθει στη ζωή μου να αγωνίζομαι,
να αγωνίζομαι ακόμα και για τα πιο ανέφικτα όνειρα μου...
Είναι άλλο ένα όραμα που περνά από τα μάτια μου μπροστά...
θα σ' αφήσω μια για πάντα πίσω μου...στη ζωή μου δε θα υπάρχεις.
ο εφιάλτης που πολιόρκησε τη ζωή μου για καιρό, θα φύγει μακριά...
Και γω πλέον θα 'μαι δυνατή...δυνατή να στέκομαι και πάλι στα πόδια μου...
Δυνατή για να ζω την κάθε μου στιγμή, το κάθε μου λεπτό...
χωρίς να σε σκέφτομαι...χωρίς να σ'αγαπώ...!
Είδες;;; Τα κατάφερα...!! Έχω ξανακερδίσει τη ζωή μου...
Βρήκα τον παλιό μου εαυτό, τα παλιά μου όνειρα...
Επιτέλους σε ξέχασα...δε σε χρειάζομαι πια...
τώρα καταλαβαίνω τι ήσουν στη ζωή μου...
δεν ήσουν τίποτα απολύτως... μόνο ένας λήθαργος,
ένας λήθαργος απ' τον οποίο τώρα έχω ξυπνήσει!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
paskalpa
09-05-2008 @ 22:30 | Καλημέρα Μαρία
Μπορούσες τον πόνο σου να τον εκφράσεις με δύο λόγια αλλά πόνεσες τόσο που λίγα είναι τα παράπονα σου σε ό,τι πέρασες, σε καταλαβαίνω απόλυτα και σέβομαι το θάρρος σου που τα ξεστόμισες.
Και για σένα ο ήλιος θα γίνεις πιο φωτεινός και ένας μπάτης απαλός θα ανεμίσει τα μαλλιά σου. | | χάρης ο κύπριος
10-05-2008 @ 15:21 | δε την θέλω πια την αγάπη,
δε τον θέλω πια τον έρωτα...
....................................................
ένας λήθαργος απ' τον οποίο τώρα έχω ξυπνήσει!
..............................................................................................
Μαρία μου τώρα που ξύπνησες να ερωτευτείς ξανά
και να ξαναγαπήσεις τα παλιά σου όνειρα. ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
