| |
| | Μισή Συγνώμη |  | | | Ζεστή η νύχτα μα είχα παγώσει... | | |
Mισή Συγνώμη
Έχω πάψει να ζητώ ,
λόγια της παρηγοριάς .
Από λόγια ψεύτικα ,
δεν έχω πια , ανάγκη .
Αυτός που πάντα
δύναμη απλόχερα ,
μου 'χει χαρίσει ,
είναι ο πόνος .
Αυτός πάντοτε
δίπλα μου έχει σταθεί ,
συνεχώς υπενθυμίζοντας ,
πως είμαι ζωντανός .
Μια φλόγα , ήσουν μικρή
μες το μαύρο μου σκοτάδι ,
μα άρχισες σιγά-σιγά κι εσύ ,
να χάνεσαι , να ξεθωριάζεις .
Ξεθωριάζεις , όταν βλέπω
ελεύθερα από καιρό ,
πως έχεις πάψει , να μιλάς .
Λόγια μισά , μισή συγνώμη . . .
Κι αν η ψυχή μου
χτυπήματα πολλά έχει δεχτεί ,
για να μην εγκαταλείψω ,
ψάχνω λόγους , συνεχίζω . . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 17
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
maria89
08-01-2005 | Αισιόδοξος για πάντα? ;) | | stigmi
08-01-2005 | Το μεγαλύτερο εμπόδιο ανάμεσα σε μας και τον εαυτό μας είμαστε εμείς!!!!!! | | kapnosa-v-ainigma
08-01-2005 | Ξερω τι πρεπει να κάνεις ....να φροντίσεις τιν εαυτό σου κι όλα τ αλλα θα ρθουνε.Λόγια μισά, μισή συγνώμη... κι η αλλη μιση δικη σου | | nasia
08-01-2005 | κουράγιο.. | | Δημήτρης
08-01-2005 | Έχεις δίκιο Εύα μου...το ξέρω... Στιγμή εμπόδια δεν βάζω μπροστά μου...τα σπάω κομμάτια!! Μαράκι μου, πάντοτε μελαγχολικά αισιόδοξος... ευχαριστώ για την παρέα σας... | | Δημήτρης
08-01-2005 | κι εσένα Νάσια...έχω να διαβάσω πολλά ακόμα μια κι έλειπα δύο μερες... άρρωστος ξανά βλέπεις... | | nasia
08-01-2005 | περαστικά! | | pavlos
08-01-2005 | Φίλε Δημήτρη η πηγή έμπνευσης σου είναι η γνώριμη....που αν και πολές φορές "παράγει" πολύ όμορφα ποιήματα δεν δικαιολογεί την ύπαρξή της....anyway ξέρω ότι δεν πρέπει να αλλάζω το επίπεδο της συζήτησης αλλά.....θα φταίει που το ποίημα σου παρασήρει την σκέψη μου....:-) | | χρήστος
09-01-2005 | τέλειο Δημήτρη!! | | Δημήτρης
09-01-2005 | Όμορφη η Κυραική ε? ίσως να τη δικαιολογεί, ίσως κι όχι, Παύλο ... Το γραφτό μου αλλάζει το επίπεδο της σκέψης σου οπότε σε δικαιολογώ... να είστε όλοι καλα!! Καλημέρα | | Μάρα
09-01-2005 | συμμαχος ο πονος ειναι...μας κανει καλυτερους,αλλωστε εγω παρα τις διαφωνιες καποιων,υποκλιθηκα στον πονο μου.Να σαι καλα και παντα δυνατος | | Δημήτρης
09-01-2005 | μπράβο κορίτσι... και σε ευχαριστώ... | | Millie
10-01-2005 | Ωραίοι στίχοι
Ότι και να λέμε
ο πόνος είναι πόνος
αλλά
είναι τόσο σημαντικός εν τέλει
ο άτιμος!!! Όταν ηρεμείς από αυτόν κάπως
μελλοντικά, καταλαβαίνεις πως δίχως εκείνον δεν θα είχες μάθει
Σε βάζει σε διαδικασίες για διάφορα
και κάπου
λίγο πριν το τέλος
της διαδικασίας
εκεί
νομίζω
είναι που φτάνεις και σε ένα σημείο για μια «ολόκληρη συγνώμη» ; ) Η χαρά
από την άλλη
είναι πανέμορφο συναίσθημα αλλά
απλά την δέχεσαι
δεν υπάρχει καμία εσωτερική διαδικασία
| | Δημήτρης
10-01-2005 | συμφωνώ μαζί σου κορίτσι, αλλά υπάρχει κι ένα αλλά.. Ο ρόλος του είναι ακόμα πιο σημαντικός, όχι μόνο επειδή αργότερα καταλαβαίνεις τα λάθη σου, αλλά αν δεν υπάρχουν λάθη τότε τι συμβαίνει? Αναρωτήσου και περιμένω απάντηση... | | Millie
11-01-2005 | Μεγάλο θέμα συζήτησης φίλτατε
Αν δεν υπάρχουν λάθη
αν δεν υπάρξει μοναξιά
αν δεν υπάρξει πόνος
δεν θα υπάρξουν σκέψεις
Σκέψεις που θα σε βάλουν σε διαδικασίες
αποφυγής
αποδοχής
παραδοχής
Σκέψεις διάφορων τρόπων οι οποίοι θα σε κάνουν να «εξιλεωθείς»
να συγχωρέσεις και να συγχωρεθείς
(διότι το συγχωρέσεις κάποιον άλλον για ένα λάθος είναι ότι πιο εύκολο
τον ίδιο σου τον εαυτό σε ένα λάθος δικό του
είναι το δύσκολο να συγχωρέσεις!!!) Λένε πως το κλάμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να καθαρίσουν τα μάτια μας
Αν το σκεφτείς
αλληλένδετα είναι κάποια πράγματα
Η αρχική αιτία που το προκαλεί
είναι κ α ι ο πόνος
άρα
συνεπάγεται
ότι με όλες αυτές τις διαδικασίες και άλλες πολλές
«καθαρίζει» και η ψυχή ταυτόχρονα
αργά
αλλά
σταθερά
: ) | | Millie
11-01-2005 | Αν δεν υπάρξουν ακόμα και τα λάθη
λοιπόν
είμαστε λίγο
«ζωντανοί - νεκροί»
Αν μου ζητούσες μια λέξη για να μας χαρακτηρίσω
θα σου έλεγα ότι θα μας παρομοίαζα με τη λέξη
«σχεδόν»
Αυτό είναι
!!! Χωρίς τα λάθη
είμαστε «σχεδόν» σίγουροι
«σχεδόν» τέλειοι
«σχεδόν» ερωτευμένοι
«σχεδόν» καθώς πρέπει
και πολλά
πολλά άλλα
μα το βασικότερο και πιο τραγικό
θα ήμασταν «σχεδόν ολοκληρωμένοι» σαν προσωπικότητες
Δηλαδή «σχεδόν
τίποτα» : ) | | Δημήτρης
11-01-2005 | όντως μεγάλο θέμα συζήτησης...το κάλυψες καλά νομίζω, θα πρόσθετα μόνο πως τότε ο πόνος γίνεται αναίτιος κι ακόμα πιο οδυνηρός...σε φιλώ!! ;) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
