anthrakoryxos
11-05-2008 @ 17:15 | Να θυμόμουν μόνο..
Όλες εκείνες τις στιγμές, που βάφτισα έρωτα
Ασήμι και χρυσός, φτηνά θα φαίνονταν στο βλέμμα μου αντίκρυ.
Το διαμαντένιο δάκρυ μου στόλισμα στον λαιμό σου.
Αδύναμη στέκει η μνήμη
Κι εγώ κάθε μέρα φτωχότερος.
....
Καλό ξημέρωμα | |
iokasth
11-05-2008 @ 17:18 | Η ανασα, ο θανατος, το μέλλον , το δάκρυ?
Είναι πράγατι ενα ερώτημα. Το αθροισμα το γνωρίζουμε? ειναι ο ερωτας? η ειναι ο πόνος που αφήνει...φευγοντας.
ΠΟΛΎ ΚΑΛΟ!!
ΝεφΕλλη | |
katerina2
11-05-2008 @ 17:20 | ειναι μαζι ολα αυτα...
μια γεννηση... | |
armenisths
11-05-2008 @ 19:24 | εισαι η ανασα
η ο θανατος...?
εισαι στο μελαγχολικο μου βλεμμα
η στο ονειρο που ανατελλει
στα ματια μου...?
ναι ειναι ενα πολυ καλο .. ποιημα. μπραβο σου. ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
zennoula
12-05-2008 @ 00:05 | ::hug.:: ::up.:: ::yes.:: | |
AlexSAI
12-05-2008 @ 01:10 | Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα… ::yes.:: ::up.:: | |
ofilia
12-05-2008 @ 07:16 | εισαι στο μελαγχολικο μου βλεμμα
η στο ονειρο που ανατελλει
στα ματια μου...?
ειναι ενας στιχος που ομορφαινει την μέρα μας. Την καλησπερα μου και καλη εβδομαδα | |
 |
