| |
| | Εικονα Ι ,ιι |  | | |
Ι
Στην άκρη του παραδεισου είναι σημερα η ψυχή μου ξαπλωμένη
Μα νιώθει ακόμα..........στο σάρκικο μαρτύριο κρυφά παραδομένη
Τι κι αν το πνεύμα του ανδρισμού μου τραβήχτηκε στην ερημιά
Γλύφει ακόμα τις μαύρες του πληγές απο μακρυά
Ομως κύττα πως,μονομιά γεμίζοντας της νοσταλγίας τη σφαίρα
Για μένα πάλι ανατέλλεις άγια πρωτοεικόνα κάθε στιγμή και μέρα
Αρχέτυπο του πάθους μου μεγάλο που τρέμουν οι άνδρες να σ’αγγίξουν
Στ’όνομα σου τα χείλη τους για λίγο,μόνο για λίγο να στραγγίξουν
Στο μέγα σύνορο ειμαι σήμερα που η ίδια μου η αγωνία χάραξε με αίμα
Ανάμεσα απ’το χρόνο και την αιωνιότητα παλεύοντας με το Θεό ως το τέρμα
Να σε θωρώ αγάπη μου,αντίκρυ μου,ως βλέπει ο ήλιος οταν βασιλεύει
Για μια στιγμη να υψώνεται μπροστά του η πανσέληνο που πασκει για να ανέβει
Ναί !υψώνεσαι πάλι αιφνίδια αγάπη,στον πρώτο αντίκρυ μου εαυτό
Και συγκερνάς μπροστά μου το αιώνιο κρατηροπότηρο βουβό
Την πίστη,τη λαχτάρα και τον έρωτα στα δίχτυα των φλεβών
Κι ας χύνεται ανεκλάλητη η ζωντανή ξοπίσω μου παλλίρροια των ψυχών
Μα λίγο της πνοής σου η μετάδοση τα φρένα μου αν αγγίξει
Θα λέω πως ξανασκίζει η ψυχή των εγκοσμίων το σάβανο,ν’ανοίξει
Κι εκεί στο εικόνισμα του πόθου μου το πλάνο,που βάφονται κόκκινοι οι ουρανοί
Αιφνίδιο διάβα απ’το γιγάντιο που τη σκεπάζει πένθος ψάχνει για να βγεί
............................................................................................................................................................................
ΙΙ
Η μυστική μου έγνοια ,γέρνει μονάχα προς τη Δύση
Δεύτερο όραμα δεν έρχεται,ποτέ να σ' εκθρονίσει
Τι είναι που σαν έκλυση μου κόβει μερόνυχτα το γόνα
Ποια μου φέρνετε ουρανοί μου νέα πρωτοεικόνα;
Ιδού απεικονίζεται ως γλυκήτατη ευωδία
Αστράφτει ένα ρόδο απ’τα πλατιά,σαν καρδιά θεία
Στέκει με τρυφερό κοτσάνι και δύο,τρία φύλλα
Τι άφθαστο θαύμα Θεέ μου ,τι ιερή ανατριχίλα
Πόσο ατίμητο θάναι,πιότερο κι απο κοράλλι
Αγνό λουλούδι,σε νοητό Μαίου ανθογυάλι
Με τέτοιους θρησκοληψίας ανθούς οραματοφόρους
Πως να πληρώσω στην έκσταση λατρείας φόρους
Σου μελωδώ,συντονισμένος στης αλληγορίας το θέμα
Σαν να κυλάει στο σώμα μου της αφοσίωσης θείο αίμα
Σε πλούτους μυθικούς με φέρνει,η ύμνηση κι η μελωδία μου
Τέτοια είθε να βαστάξει ως με τη σκιερή κηδεία μου
Έννοια σου αγάπη,μη φοβάσαι ούτε τώρα
Θα υμνήσω όσο μπορώ τα λεκτικά του έρωτα σου δώρα
Με φώς εσέ,ψάχνοντας στης ζωής μου το σκοτάδι
Θα βρώ την ακριβή τους έννοια,με πούλιας χρυσοφάδι.........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Helene52
12-05-2008 @ 02:11 | Έννοια σου αγάπη,μη φοβάσαι ούτε τώρα
Θα υμνήσω όσο μπορώ τα λεκτικά του έρωτα σου δώρα
Με φώς εσέ,ψάχνοντας στης ζωή μου το σκοτάδι
Θα βρώ την ακριβή τους έννοια,με πούλιας χρυσοφάδι.........
Την καλημέρα μου Ανδρέα και καλή εβδομάδα !!!!
Χαίρομαι που είμαι η πρώτη που σχολιάζω αν όπως όπως έχω πει, χάνω τα λόγια όταν σε διαβάζω!!!!!
Τι να πει κανείς δεν ξέρει, χάνεται και μεθάει μες τους στίχους !!!!
Να σαι καλά ποιητή μου !!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ψιτ-ψιτ
12-05-2008 @ 02:43 | με την απο πανω ::naugh.:: ..... | | Ναταλία...
12-05-2008 @ 03:10 | Πάντα υπέροχη η γραφή σου Αντρέα καλή βδομάδα να έχεις ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | AlexSAI
12-05-2008 @ 03:11 | Την καλησπέρα μου Ανδρέα και καλή εβδομάδα…υπέροχα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | χρηστος καραμανος
12-05-2008 @ 05:37 | κορυφαίο,μπράβο! ::theos.:: | | ΕΛΕΝΗ21
12-05-2008 @ 05:58 | Σε διαβάζω, σε ξαναδιαβάζω και πάλι και ξανά. Είσαι υπέροχος, εξαιρετικός. | | tinios
12-05-2008 @ 06:19 | Δυσκολεύομαι πάντα να σχολιάσω ένα σου ποίημα, πόσο μάλλον δύο!!
::theos.:: | | Ιππαρχος
12-05-2008 @ 06:41 | Συμφωνός με τους προηγούμενους και...τους επόμενους. Είσαι μέγας!!! | | isidora
12-05-2008 @ 10:49 | Ομως κύττα πως,μονομιά γεμίζοντας της νοσταλγίας τη σφαίρα
Για μένα πάλι ανατέλλεις άγια πρωτοεικόνα κάθε στιγμή και μέρα
Αρχέτυπο του πάθους μου μεγάλο που τρέμουν οι άνδρες να σ’αγγίξουν
Αναβαθμισμένο πολύ...παραπέμπει στη μεγάλη πρωτοεικόνα της θυλήτητας του Άγγελου Σικελιανού. Μπράβο | | Λασκαράτος
12-05-2008 @ 12:44 | Με φώς εσέ,ψάχνοντας στης ζωής μου το σκοτάδι
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
