stixoi.info: Εσύ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Εσύ

Εσύ…
Εσύ που σταμάτησες να κοιτάς τους γύρω σου στα μάτια γιατί φοβόσουν να αντικρίσεις τι νιώθουν για σένα.
Ένιωσες ποτέ πως θες να μείνεις στην αγκαλιά κάποιου για πάντα; Μέχρι όλο σας το είναι να γίνει ένα; Μέχρι να μην χρειάζεσαι πια το βλέμμα του για να τον νιώσεις; Μέχρι κάθε στάλα αγάπης από μέσα σου να γίνει δική του;
Κι εσύ…
Εσυ που έπαψες να αγαπάς για να πάψεις να πληγώνεσαι.
Ένιωσες ποτέ την αγάπη μέσα σου να παίρνει σώμα και ψυχή; Φωνή και χρώμα;
Εσύ;
Εσύ που από φόβο μήπως αποτύχεις άφησες τα όνειρα σου;
Είδες ποτέ ένα λουλούδι να ανθίζει στην στέγη ενός σπιτιού; Είδες ποτέ μια χάρτινη βαρκούλα να φτάνει στην ακτή;
Και πες μου εσύ…
Εσύ που ώρες ήσουν νευριασμένος επειδή κάποιος ανεγκέφαλος-τρελός-εγωιστής
πάρκαρε στη θέση σου.
Περπάτησες ποτέ ξυπόλυτος σην άμμο; Έτρεξες ποτέ, μόνος και ελεύθερος, προς τα εκεί που πίστεψες πως κρύβεται η ευτυχία σου;
Τώρα εσύ…
Εσύ που του έκλεισες το τηλέφωνο χωρίς καν να του μιλήσεις. Κι εσύ που ντρεπόσουν να της κρατάς το χέρι μπροστά στους φίλους σου.
Φαντάστηκες ποτέ την ζωή σου χωρίς εκείνον; Τι θα έκανες αν την έχανες για πάντα;
Κι εσένα δεν σε ξέχασα…
Εσένα που πάντα κοιμόσουν στα ταξίδια.
Κοίταξες ποτέ έξω απ’ το παράθυρο, με μάτια ανοιχτά;
Κι εσύ φυσικά…
Εσύ που έκανες πάντα ένα βήμα πίσω…Που όταν σε έβριζαν έσκυβες το κεφάλι και όταν σε διέταζαν βιαζόσουν να υπακούσεις.
Είδες ποτέ μια πεταλούδα να πετάει κόντρα στον άνεμο; Ένα δελφίνι να κολυμπάει αντίθετα στο ρέμα;
Δεν τα έκανες όλα αυτά…Τίποτε από αυτά δεν έκανες…
Δεν φταις απόλυτα…Σε έμαθαν να βλέπεις την ζωή σου σαν κάτι ενιαίο…Ξέχασαν, κι εκείνοι και εσύ, πως είναι ολόκληρη άθροισμα στιγμών…
Στιγμές είναι και η ευτυχία…Και μέσα στο λάθος και την βιασύνη σου την έχασες κι εκείνη…
Κι έχασες τα συναισθήματα…
Πώς είναι να νιώθεις την κάρδια του άλλου πιο έντονα απ΄την δική σου;
Πώς είναι να εκπλήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό;
Πώς είναι να μην δίνεις σημασία σε αυτά που δεν αξίζουν;
Πώς είναι να κοιτάς τον άνθρωπό σου σαν να είναι η τελευταία φορά;
Πώς είναι να κρατάς την καρδιά σου ανοιχτή σε κάθε τι καινούργιο;
Πώς είναι να χαράζεις δική σου πορεία;
Πώς είναι να ζεις την κάθε στιγμή;
Δεν μπορείς να απαντήσεις...γιατί ποτέ δεν προσπάθησες…
Ούτε κι εγώ προσπάθησα...
Ούτε κι εγώ μπορώ να απαντήσω….
Μα πάντα υπάρχει χρόνος…
Εγώ θα είμαι εδώ…και θα περιμένω…
Μην αργήσεις…
Θέλω να μάθω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Είμαι ένα κουβάρι, είμαι ένας ήλιος τυφλός, από μέσα σφουγκάρι μα απ' έξω αχινός...

χρηστος καραμανος 12-05-2008 @ 08:35	είσαι δυνατή στην γραφή!!
φραγκοσυριανος 12-05-2008 @ 09:16	ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.. ::love.::
Archontia 12-05-2008 @ 14:04	Υπέροχο!!!!! ::rol.::
χρηστος καραμανος 12-05-2008 @ 14:11	κατάθεση ψυχής,μπράβο σου!!
EΡΩΤΙΚΟΣ 12-05-2008 @ 23:29	::love.:: ::up.:: ::love.::
Κίρκη 13-05-2008 @ 02:00	Να 'στε καλά παιδιά, ευχαριστώ πολύ...
TAS 13-05-2008 @ 02:42	τι ομορφιά;.... θα σε ακολουθήσω . .
AlexSAI 14-05-2008 @ 10:50	Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::up.::
στίχος 28-04-2011 @ 09:39	Πώς είναι να κοιτάς τον άνθρωπό σου σαν να είναι η τελευταία φορά; Εγώ θα είμαι εδώ…και θα περιμένω… Μην αργήσεις… Θέλω να μάθω. ...εκ βαθέων...αλήθειες ..........!!!! ωραιότατο...!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο