Ιππαρχος 12-05-2008 @ 12:34 | Πολύ τρυφερό! | |
TAS 12-05-2008 @ 12:41 | Απίστευτα τρυφερό! Με την ευαισθησία που στις μέρες μας κατάντησε σαν το ρακένδυτο παιδί, που πρέπει κι όλας να ντρέπεται για την κατάντια του...
Σωτήρη, είσαι σπάνιος άνθρωπος και ευτυχώς που γράφεις...Γιατί φίλε μου, μόνο μέσα από τους στίχους, μπορείς να εκπέμψεις την ανθρωπιστική αγωνία σου...
ΥΓ. Μακάρι να καταφέρουμε στις 24 Μαίου να συναντηθούμε και με τους άλλους στιχοφίλους στην Σαλονίκη, να σε γνωρίσουν...
::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
zennoula 12-05-2008 @ 12:50 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος 12-05-2008 @ 14:05 | πολύ περιγραφικό και δυνατό το τραγούδι σου!εύγε! | |
elena351 12-05-2008 @ 14:06 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Helene52 13-05-2008 @ 00:21 | Σαν το μελίσσι βουίζουν οι επιβάτες
και πάνε κι έρχονται όλη μέρα στο σταθμό
κι έχουν μαζί τους τις μικρές τους αυταπάτες
και το δικό του ο καθένας τον καημό.
Τρυφερότατον και Υπ έ ρ ο χ ο !!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου | |
Ναταλία... 13-05-2008 @ 03:17 | Κι αυτός εκεί' ο τρελογιαννης του σταθμού
που πάντα κάθεται μπροστά στα εισιτήρια
και με χαμόγελο ενός μικρού παιδιού
ρωτάει αν έχουνε μαζί τους διαβατήρια.
Μόλις τον βλέπουν κοιτάζουν αλλού
τρέμουν στη σκέψη μην τυχόν τους ακουμπήσει
μα αυτός ο δόλιος μες στην τρέλα του μυαλού
μια στάλα αγάπης θέλει μόνο να ζητήσει.
πολύ συνγγυνιτικό πολύ μου λαρεσε μπράβο σου ::yes.:: ::theos.:: ::kiss.:: | |
το κορίτσι του Μαι 13-05-2008 @ 08:33 | μια σταλα αγαπης θελει μονο να ζητησει ::yes.::
πολυ ομορφο και τρυφερο ::up.:: | |
 |