| |
anuya
14-05-2008 @ 07:22 | Επεξήγηση: Αυτό το ποίημα με τις πιθανώς κουραστικές επαναλήψεις υπαινίσσαται μιά απο τις πιό γνωστές ιστορίες του Νασρεντίν Χότζα, την είχα ακούσει μικρός απο μιά ηλικιωμένη κυρία, αργότερα τη βρήκα κ σε βιβλία κ στο ιντερνετ: η ιστορία λέει:κάποιος πρόσφερε στον Νασρεντίν έναν λαγό. Αργότερα ο ίδιος επισκέφθηκε τον Ν., ο Ν. του έκανε το τραπέζι. Αργότερα επισκέφθηκαν κάποιοι συγγενείς εκεινού που του είχε φέρει τον λαγό, ο Ν. τους έκανε τραπέζι αλλα τους πρόσφερε μόνο το ζουμί απο το φαγητό. Αργότερα τον επισκέφθηκαν κάποιοι λέγοντας "είμαστε συγγενείς των συγγενών εκεινού που σου έφερε τον λαγό". Ο Νασρεντίν τους δέχθηκε στο τραπέζι, αλλα έβαλε στα πιάτατους σκέτο νερό. Απόρησαν! Τότε τους εξήγησε: εσείς δέν είστε οι συγγενείς των συγγενών; έ, λοιπόν αυτό είναι το ζουμί του ζουμιού του λαγού!
Απο τότε στα τουρκικά η παροιμιώδης έκφραση "το ζουμί του ζουμιού του λαγού" σημαίνει πολύ μακρινός συγγενής.
Κάποιες φορές επεχείρησα να δημοσιεύσω διάφορα πράγματα, κανείς δέν δέχθηκε να τα δημοσιεύσει, αντιπροτείνονταςμου να τα κάνω άχρωμα κ άοσμα. Το συμπέρασμα είναι αυτό που λέω: άμα δέν είσαι αληθινό μέλος της κρατικής εξουσίας, μπορεί να δημοσιεύσεις κάτι ώς φίλος των φίλων του κράτους, αλλα αυτό που θα αφήσουν να φτάσει στον κόσμο απο εκείνο που λές, θα είναι σάν το ζουμί του ζουμιού - δηλαδή σκέτο νερό. | | χρηστος καραμανος
14-05-2008 @ 08:32 | εμένα μου άρεσε πολύ!μπράβο anuya!!! | | Ιππαρχος
14-05-2008 @ 09:36 | Μεγάλος γλωσσοδέτης Άνουγια! Ενδιαφέρον... | | ASWTOS IOS
14-05-2008 @ 12:30 | Συνέχισε να γράφεις...με ενδιαφέρον διαβάζω αυτά που γράφεις και μ' αρέσουν !!! ::up.:: | | anuya
15-05-2008 @ 06:23 | Βασικά δέν γράφω παρα μόνο σπανίως.
Απλώς επικολλώ απο ένα αρχειάκι με ποιήματα των τελευταίων ετών. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
