| |
Κι όλα αυτά που φοβάμαι είναι ακόμα εδώ...
Τα μάτια σου,το γέλιο σου, ο ήχος απο την καρδια σου πάνω στη δικιά μου...
Κρατάω τη ανάσα μου και βυθίζομαι σε όλα αυτά που είμασταν μαζί.
Κρατάω για μια μικρή στιγμή το για πάντα μέσα μου.
Κι η γλυκιά ζάλη με κάνει να χαμογελάω και να δακρύζω απο την πολύ ευτυχία.
"Οπου και να'μαι..."είχες πει,κι απο τότε σκορπιστηκα μαζί σου στις τέσσερις ακρες του κόσμου για να μη σου λείπω.
Έγινα άνεμος,ήχος,αγκάλιασα το συμπαν κι εκείνο εμένα και στριφογυρίζω μέσα σε κόσμους που είναι πέρα απο τη λογική αλλα και το συναίσθημα.
Βλέπω το Θεό κι αδύναμη σωριάζομαι μπροστά του...
Που ανήκω;
Με κορμί που τρέμει απο τη προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανό για να σε ξαναδεί...
Κι όλα τα λόγια που έιπαμε,κι όσα ποτέ δεν μπορέσαμε ν'αρθρώσουμε χορεύουν πιασμένα χέρι χέρι σαν μικρά παιδιά που ξέφρενα με κοροιδεύουν παίζοντας.
Κι όλα γυρίζουν μέσα μου σαν να θέλουν να εκραγούν κι ένας πόνος με κυριεύει.
Γλυκός κι αβάσταχτος...Όμοιος με καταιγίδα την άνοιξη...
Κι όπως βρέχει τη ψυχή μου ο πόνος ,κι όπως μουσκεύει όλα αυτα που είμαι κι έγινα...ζητάω αναπνοή!
Με δάκρυα στα μάτια τραντάζομαι για να ζήσω...Για σένα...Για μας...
Μένω να βυθίζομαι στο βυθο της αναμνησής σου και καθώς φτάνω στο τέρμα βλέπω μόνο φυσαλίδες να δραπετεύουν για την επιφάνεια...
Αφήνομαι και τελειώνω γυρεύοντας πάντα μια αναπνοή...
Εσύ μου έδινες το οξυγόνο για να ζω και χωρις εσένα χάθηκα...Αναπνοή μου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
