stixoi.info: Ξέχειλα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ξέχειλα

Δεν αφήνεις τη νύχτα να τελειώσει
μακριά μανίκια της φοράς
ξέχειλα μπατζάκια
τα διπλώνεις σαν ψαράς
και κάθε πρωί
κάθε που αλλάζει η μέρα
κι είναι ακόμα νύχτα
τ’ αφήνεις ένα-ένα
να ξεδιπλωθεί
αργά
αργά να μη φανεί το φως
μόνο το φεγγάρι δέχεσαι να φέγγει
άντε κι ένα κερί
που το βλέπεις να λιώνει σαν τη νύχτα.
το άλλαξες κι αυτό
βρήκες αυτό που λιώνει από μέσα
για να μη χάνεται
το μέσα σου της νύχτας να μη χάνεται
γιατί ΄ναι η μοναδική στιγμή
τη νύχτα
που είσαι εσύ που λιώνεις
και βλέπεις ποιος είσαι
κάθε λιωμένο μόριό σου
κάθε νύχτα άλλο σχήμα
όχι, όχι
μη φανεί ακόμα η μέρα
τη μέρα είσαι αυτό που βλέπουν οι άλλοι
μα εσύ δεν είσαι εκεί πια
κρυμμένος κάτω απ’ τα ξέχειλα ρούχα σου
αναστενάζεις
κι όλοι νομίζουν πως είσαι ζωντανός.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

MARGARITA 15-05-2008 @ 05:39	Εγώ ξέρω πως είναι πεθαμένος.....αυτός δεν το ξέρει.....για την γραφή σου.....σιγά μην πω καλά λόγια αστεροτέτοιο μου.... ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
χάρης ο κύπριος 15-05-2008 @ 06:03	καλά σκέφτηκα τότε ότι αν θέλω να αναστηθώ πρέπει ν'αλλάξω ρούχα γιατί είναι ξέχειλα. μπράβο ρε Jeny χτύπησες κέντρο. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ 15-05-2008 @ 07:29	γιατί ΄ναι η μοναδική στιγμή τη νύχτα που είσαι εσύ που λιώνεις ::cry.:: ::love.:: ::love.::
justawoman 15-05-2008 @ 15:38	Μας τεμαχίσατε κι απόψε κυρία μου ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο