Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Φυγή
 Κάθε ημέρα προθερμαίνω τη φυγή...
 
Μέρα τη μέρα προθερμαίνω τη φυγή
όμως για χρόνια παραμένω καρφωμένος
γυρεύω την εικόνα σου να φύγουμε μαζί
στη μοναξιά και στη σιωπή που ‘μαι ταγμένος

Γνωρίζω μέρη που δεν βάδισε κανείς
ανθρώπου χέρι δεν θρυμμάτισε τα δέντρα
το δάσος σαν λικνίζεται στο νεύμα της αυγής
μοιάζει να αδερφώνεται με σύννεφο και πέτρα

Θα ‘ναι οι άνθρωποι χιλιόμετρα μακριά
το σαρκοβόρο βλέμμα τους, η άπληστη ματιά τους
τα βουρκωμένα πάθη τους δεν θα σ’ αγγίζουν πια
δεν θα πυρώνει το κορμί σου η φωτιά τους

Τις νύχτες σαν προσμένουμε καθάριο το φεγγάρι
ατίθασος ο άνεμος θα παίρνει τα μαλλιά μας
το αύριο σαν αίνιγμα θα παίζουμε στο ζάρι
κερδίζοντας στο μέλλοντα τη μέρα τη δικιά μας

Έλα να φύγουμε σ’ απρόσιτο καιρό
απ’ τα εφήμερα δεσμά δραπέτες και διωγμένοι
δεν καρτερούμε τίποτε άλλο πια εδώ
σε μια πατρίδα που μας φέρθηκε σαν ξένη

Όσοι διαλέξανε στο πλήθος να χτιστούν
είναι του κόσμου οι δειλοί κι υποταγμένοι
στη πνιγηρή κι αδιέξοδη στεριά τους ναυαγούν
φορές χιλιάδες ανασύρονται πνιγμένοι

Τη μέρα που κινήσαμε προς άγνωστη πορεία
από το χθες διαγράφοντας τις μέρες και τα χρόνια
χαράξαμε στο χάρτη μας ανάερα σημεία
προς την τροχιά π’ ακολουθούν τα χελιδόνια

Μετέωρος Άγγελος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Ταξίδια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.shortstory.gr
 
Ναταλία...
15-05-2008 @ 06:05
Όσοι διαλέξανε στο πλήθος να χτιστούν
είναι του κόσμου οι δειλοί κι υποταγμένοι
στη πνιγηρή κι αδιέξοδη στεριά τους ναυαγούν
φορές χιλιάδες ανασύρονται πνιγμένοι

πανέμορφο καιρό να σε διαβάσουμε ::yes.:: ::up.::
arpistre
15-05-2008 @ 06:17
!!!!!
για όλα, περιεχόμενο και μορφή
zennoula
15-05-2008 @ 06:23
::up.:: ::yes.:: ::yes.::

πολυ μου αρεσε
CHЯISTOS P
15-05-2008 @ 06:37
Μας λείπεις πραγματικά Μετέωρε... (Πότε αποδεσμεύεσαι από το καθήκον ? -αν δεν έχει συμβεί βέβαια...)
panta smile
15-05-2008 @ 07:34
πανέμορφο είναιιι!!!!!!!!!!!
γράφεις πάρα πολύ όμορφα! ::yes.::
::theos.::
nirbana
15-05-2008 @ 10:46
υπέροχο το βρήκα...
προθερμαίνεται η φυγή....πολύ πρωτότυπο
μου ακούγεται.... ::yes.::
AlexSAI
15-05-2008 @ 12:10
Την καλησπέρα μου !!! Καλό .... ::yes.::
spil †
15-05-2008 @ 13:00
Μετέωρε φίλε μου
Δεν θα πάψω να κοινωνώ την όστια του ταλέντου, της
ευαισθησίας και του χαρακτήρα σου !!!
Μη μας λείπεις !
TAS
15-05-2008 @ 14:33
τα βουρκωμένα πάθη τους δεν θα σ’ αγγίζουν πια
- (σου είναι ολοφάνερα, πάθος η ποίηση . .)

το δάσος σαν λικνίζεται στο νεύμα της αυγής - (σπάνιο . .) . .
justawoman
15-05-2008 @ 15:24
Η χαρά μου να σε ξαναβλέπω στη σελίδα Μετέωρε
πολλαπλασιάζει την τέρψη μου από αυτό που μόλις διάβασα!
(τρις τουλάχιστον... μια για τη μουσική του, μια για το συναίθημα που αναβλύζει και μια για τις διαδρομές της σκέψης πάνω στις χορδές των στίχων σου )
MARGARITA
15-05-2008 @ 23:01
Λείπεις αγαπημένε....μπράβο σου
Στιχομένος
20-06-2008 @ 07:35
Δεν ειναι ανταποδοτικό σχόλιο...

Ειλικρινά....

Γράφεις με έναν τρόπο, που μαρτυρά έναν άνθρωπο που θα ηθελα για συνομιλητη μου...

Σπανιος ο τρόπος σου, σπάνιος και εσύ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο