Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γυναίκα
 
Η ζωή μας κρέμεται σε δυο γυναίκες
Η μια στον κόσμο αυτό μας φέρνει
Στην άλλη δίνουμε πνοή
Η μία δίνει η άλλη παίρνει
Κι έτσι μοιάζουνε οι άντρες
Στον κόσμο αυτό περαστικοί

Γυναίκα μάνας βλέμμα
Γυναίκα ένα χάδι
Φιλιά αγκαλιά και ψέμα
Φως μα και σκοτάδι
Γυναίκα μια αιτία
Για μίσος και λατρεία
Γυναίκα σε γεννάει
Γυναίκα σε πουλάει

Η ζωή μας κρέμεται σε δυο γυναίκες
Mία πονάει να μας γεννήσει
Αλλη τον πόνο μας γεννά
Η μία ήλιος η άλλη δύση
Και ότι κι αν κάνουμε ότι ζούμε
Από αυτές πάντα περνά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
10-01-2005
Μάλλον δεν αντέχεις δύο ήλιους..το πολύ φως σας τυφλώνει,φαίνεται τους άντρες!!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
10-01-2005
εγώ αντέχω.... οι ήλιοι πολλες φορές συγκρούονται για το ποιος θα φέξει
kapnosa-v-ainigma
10-01-2005
αυτό ειναι το κακό Γιάννη!!! Να συγκρίνεις.....
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
10-01-2005
δε συγκρίνω... διαπιστώνω...(προσωπικά) το πρόβλημα τησ σύγκρισης υπάρχει και το χω δει ισως γι αυτό βγαίνει στους στίχους
Anousios
10-01-2005
Σώστος ο πάικτης. Καλημέρα παιδιά..μου βγάζει μια απαισιοδοξία όμως.. δύο γυναίκες ως συμπληγάδες, γοητευτικό και προκλητικό μου ακούγεται.
Anousios
10-01-2005
Σώστος ο πάικτης. Καλημέρα παιδιά..μου βγάζει μια απαισιοδοξία όμως.. δύο γυναίκες ως συμπληγάδες, γοητευτικό και προκλητικό μου ακούγεται.
annaΤi
10-01-2005
θα μπορούσε να 'ναι κι αλλιώς... (τς-τς πάντα αντιδραστική, το ξέρω...) Τη ζωή μας φιλακίζουν δύο άντρες, ο ένας φυλακή για να μας προστατεύσει, ο άλλος φυλακή -σίγουρα- μόνος να μας έχει ...;-) χαχαχαχα..... Θα το δεχτώ μόνο ως καθημερινό υπαρκτό γεγονός Γιάαααννηη... :)
Εκάτη
10-01-2005
Και εγώ αυτό σκέφτηκα ʼννα μου με πρόλαβες. Πολύ "απαλό" το ποίημα ....γεμάτο αγκάθια...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
10-01-2005
Εκάτη μη σου κάνει εντύπωση η απαλότητα αγκαλιά με τα αγκάθια, ειναι ενα ποιημα που μιλαει για τα ομορφοτερα τριανταφυλλα
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
10-01-2005
τις γυναίκες
Εκάτη
10-01-2005
είσαι πολύ ρομαντικός...πρόσεχε...και συνέχισε γιατί λείπει...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
10-01-2005
καλυτερα που λείπει γιατί κρατάει την αξία του
Θωμάς
10-01-2005
πολυ καλο.
Δημήτρης
10-01-2005
Μπράβο Γιάννη...Το καταλαβαίνω απόλυτα... να είσαι καλά

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο