Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φίλοι σεισμοπαθείς
 Αυτός ο μήνας ο τελευταίος/ένα κομμάτι απ’ την ψυχή μου/αυτός ο μήνας θα κλείσει μέσα/μία εικόνα της ύπαρξής μου
 
[align=center]Ο μεγάλος σεισμός που έγινε πρόσφατα στην επαρχία Sichuan της Κίνας άφησε πάνω από 40000 νεκρούς, χώρια οι τραυματίες. Έχω δουλέψει σε τρεις διαφορετικές περιόδους στην περιοχή και υποθέτω πως μεταξύ των θυμάτων θα είναι και άτομα γνωστά μου.
Τρία από αυτά που έκανα συχνή παρέα ήταν ο Ma Che Dong, ο διερμηνέας που σήμερα πρέπει να είναι στη Νότιο Κίνα, ο Peter Lai, που τελευταία δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Chengdu και ο Li Honjun, αρχιμηχανικός στην εταιρία Dong-Fang της πόλης Deyan. Οι δύο τελευταίοι πρέπει να ζουσαν στην περιοχή που επλήγει από τον σεισμό.


Στην Κίνα σήμερα η σκέψη μου πηγαίνει
στις πόλεις του Τσενγντού και του Ντεγιάν
αν έχει μείνει κάποιος που να περιμένει
τον Πήτερ Λάϊ και τον Λί Χοντζάν

πριν λίγα χρόνια ήμουνα σ’ αυτά τα μέρη
και με τον Λί δουλέψαμε μαζί
με τα ξυλάκια που κρατούσαμε στο χέρι
στο ίδιο πιάτο τρώγαμε φαΐ

κυλούσε ο ιδρώτας μας από τη ζέστη
και έσταζε στην ίδια τη μεριά
όπου τον ρούφαγε η σκόνη να χωνέψει
στα σίδερα ν’ αφήσει μουντζαλιά

πίναμε μπύρα και κρατάγαμε τα χέρια
-οι άντρες το συνήθιζαν αυτό-
αν και εγώ κρατούσα γυναικεία χέρια
γιατί τους είπα ήμουνα Γραικός

στην Κίνα σήμερα η σκέψη μου πηγαίνει
και πάνω στα ερείπια σταματά
να δει αν είναι ζωντανός και ανασαίνει
ο Πήτερ Λάϊ και ο Λί Χοντζάν[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αυτός ο μήνας ο τελευταίος
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
kornos29
16-05-2008 @ 03:51
μπραβο σου δημητρη που αναφερεις τους συσμοπαθεις αδερφους μας ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
16-05-2008 @ 03:53
Είναι πράγμα λυπητερό ... τα τόσα θύματα !!!!
Εύχομαι γρήγορα να έχεις ειδήσεις από τους φίλους σου !!!
Η δημιουργία σου ΄... νοσταλγική και υπέροχη !!! ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
Dimitri Favvas
16-05-2008 @ 04:03
Είναι μια αναδρομή της σκέψης λόγω του συμβάντος. Δεν έχω διατηρήσει καμιά επαφή. Η γλώσσα υπήρξε το πιο μεγάλο εμπόδιο
Cristie
16-05-2008 @ 04:31
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
16-05-2008 @ 04:48
στην Κίνα σήμερα η σκέψη μου πηγαίνει
και πάνω στα ερείπια σταματά
να δει αν είναι ζωντανός και ανασαίνει
ο Πήτερ Λάϊ και ο Λί Χοντζάν

Φ Ο Β Ε Ρ Ο Σ !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zennoula
16-05-2008 @ 05:37
::up.:: ::up.:: ::yes.::
Aris4
16-05-2008 @ 06:16
Ομως τους θυμασαι εντονα , κι αυτο μια καποια διατηρηση σχεσεων ειναι !!!
Καλημερα Δημητριε !!!! ::smile.::
Ναταλία...
16-05-2008 @ 06:28
στην Κίνα σήμερα η σκέψη μου πηγαίνει
και πάνω στα ερείπια σταματά
να δει αν είναι ζωντανός και ανασαίνει
ο Πήτερ Λάϊ και ο Λί Χοντζάν

μήνυμα ανθρωπιάς ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Dimitri Favvas
16-05-2008 @ 06:32
Καλημέρα Άρη. Μπορείνα μην θυμάμαι τί έφαγα χθες (θυμάμαι όμως ότι ο Χρήστος Π έφαγε φασολάκια, χαχαχα) αυτά όμως τα θυμάμαι.
Και με την ευκαιρία παραθέτω εδώ και την ιστοσελίδα που αφηγούμε το οδοιπορικό της ζωής μου-το ξέρω πως το έχεις διαβάσει- αλλά για όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται και έχει χρόνο.
http://worldexperts.com/dfavvas/writings
Σκέπτομαι να αποχωρίσω την παραπάνω Κυριακή με την καταχώριση "αντίο"
Ιππαρχος
16-05-2008 @ 06:47
Συγχαρητήρια για την ευαισθησία που δείχνεις
CHЯISTOS P
16-05-2008 @ 07:02
Με δυό σπυριά στο πιάτο του την μέρα του τη βγάζει
κάθε Κινέζος ήρωας στη δούλεψη σκληρός
που δεν τον τρώει την ψυχή του πλούτου το μαράζι
γιατί ποτέ δεν έμαθε να είναι μοχθηρός

Και νιώθουμε οι δυτικοί, της Κίνας μέγα θαύμα
που σ’ όλους μας εισέδυσε με ύφος ταπεινό
και όλοι αγοράζουμε κάθε δικό τους πράγμα
γιατί είναι και σίγουρο, και σπάνιο και φθηνό

Μα του Κινέζου άγνωστες οι άμεσες ανάγκες
γιατί το χονδρεμπόριο το έχουν μερικοί
και λίγοι μόνο ξέρουμε πως ζούνε σε παράγκες
και όλα τα δολάρια τραβούν γι’ Αμερική

Και να που ο εγκέλαδος και τη φορά ετούτη
έδειξε μίας γύμνιας τους την όψη την κρυφή
και όλα τα χαμόσπιτα γίναν με μιας κουρκούτι
και των χιλιάδων κάτοικων τα σώματ΄ αλοιφή

Μα όμως στην πρωτεύουσα υπάρχει η βιτρίνα
που τώρα θα υποδεχθεί τους Ολυμπιακούς
και είναι και αμφίβολο αν θα στηθεί και μνήμα
γι αυτούς που για το Όραμα, χάσανε εαυτούς…

Καλησπέρα Δημήτρη.. Μια μικρή συμβολή και από μένα !
Dimitri Favvas
16-05-2008 @ 07:28
Η συμβολή σου Χρήστο μου
έχει πολλή αξία
λέω πως είναι τέλεια
μ’ όλη τη σημασία

σε μία λεπτομέρεια
μόνο δεν συμφωνώ
πως φτιάχνουν πράγμα σίγουρο
και σπάνιο και φτηνό

το λέϊζερ που μού ‘δωσες
διέλυσε σε κομμάτια
που σκόρπισαν και τά χασα
σαν πήγα στα χωράφια

Παραθέτω εδώ μια παλιά μου καταχώρηση-αλήθεια- που δίνει μια εικόνα της ζωής εκείνης της εποχής
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=40064
CHЯISTOS P
16-05-2008 @ 07:43
χαχαχα ! Α ! ρε Δημήτρη, θα σου στείλω άλλο, από Ταιβάν τώρα...
Aris4
16-05-2008 @ 08:20
Λοιπον μαγκες , παρτε ποπ κορν , μπυρες , η ο,τι αλλο
τραβαει η ορεξη σας , και διαβαστε το οδοιπορικο της ζωης του Δημητρη !!!
Θα παθετε πλακα !!!! ::up.::
estia
17-05-2008 @ 21:40
Στην Κίνα σήμερα η σκέψη που πηγαίνει
και πάνω στα ερείπια σταματά
να δει αν είναι ζωντανός και ανασαίνει
ο Πήτερ Λάϊ και ο Λι Χοντζάν
εύχομαι να είναι ζωντανοί

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο