| |
Ήρθαν στιγμές που με πετούσες,
στα ύψη του ορίζοντα, ψηλά στον ουρανό,
και άλλες φορές που με μεθούσες,
απο το νέκταρ των γλυκών σου των φιλιών.
Την όψη είχες των αγγέλων,
τη θεική, Ολύμπια γεύση των θεών,
αλήτευα μέσα στη ματιά σου,
τον κόσμο έχανα στον έρωτα αυτόν.
Κάθε φορά που σε κοιτούσα,
και νοσταλγούσα την δική σου την πνοή,
ένα σου χάδι μία δύνη να μου φέρει,
σ’ονειρεμένη και γαλήνεια φυλακή.
Ξέρω πως είσαι ένα κομμάτι,
μοναχικό απ΄τα ταξίδια στη ζωή,
μα το στερνό του ονείρου σκαλοπάτι,
θα το ανέβουμε στον έρωτα μαζί.
Έλα λοιπόν, κατέβα απ’τα ουράνια,
και πάρε απο μένα ανθρώπινη μορφή,
να ταξιδέψουμε μαζί στη γη ετούτη,
με μια μορφή, μ’ένα κορμί, με μια ψυχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
