| |
| | Παγερή αγκαλιά της νύχτας |  | | | Εδώ στην τραγική αυτή αγκαλιά φοβάμαι, φοβάμαι να φύγω. Αχ πόσο θέλω να φύγω. | | |
Μετά από καιρό ανήτηλε το φεγγάρι, και με οδήγησε στην παγερή αγκαλιά της νύχτας.
Εδώ να πνίγομαι στον πόνο, εδώ στην απουσία του φωτός.
Εδώ που δεν υπάρχει καταφύγιο, εδώ που δεν υπάρχει διαφυγή απ' την καρδιά μου.
Εδώ στην τραγική αυτή αγκαλιά φοβάμαι, φοβάμαι να φύγω.
Αχ πόσο θέλω να φύγω.
Όταν πέφτει η σκιά, όταν σβήνει ο ήλιος μένουν απλά σιωπηρές ελπίδες
και μέσα στο χάος αυτό πέφτω, χάνομαι, έτσι αφήνομαι.
Εδώ, μακριά, εδώ που η καρδιά μου ανακλά την νύχτα, εδώ στο υγρό σεληνόφως εξαγνίζομαι.
Εδώ οι σιωπηροί άνεμοι μου ψηθιρίζουν το έπος της χαράς και της λύπης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
annaΤi
10-01-2005 | μ' αρέσει.......... πολύ......... αλλά θα προτιμούσα, να μην πληγωθεί η τραγική αγκαλιά... αν και είναι ωραία να 'ξυπνάμε' πού και που.... ;-) | | Δημήτρης
10-01-2005 | συμφωνώ με την ʼννα... προς τι κι ο φόβος? | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
